|
<div class="verse">
<pre>
दवेद्वे वीरूपेविरूपे चरतः सवर्थेस्वर्थे अन्यान्या वत्समुप धापयेते ।
हरिरन्यस्यां भवति सवधावाञ्छुक्रोस्वधावाञ्छुक्रो अन्यस्यां दद्र्शेददृशे सुवर्चाः ॥ ॥१॥
दशेमं तवष्टुर्जनयन्तत्वष्टुर्जनयन्त गर्भमतन्द्रासो युवतयो विभ्र्त्रमविभृत्रम् ।
तिग्मानीकं सवयशसंस्वयशसं जनेषु विरोचमानं परि षीं नयन्ति ॥ ॥२॥
तरीणित्रीणि जाना परि भूषन्त्यस्य समुद्र एकं दिव्येकमप्सु ।
पूर्वामनु परप्र दिशं पार्थिवानांपार्थिवानामृतून्प्रशासद्वि रतून परशासद विदधावनुष्ठु ॥दधावनुष्ठु ॥३॥
क इमं वो निण्यमा चिकेत वत्सो मातॄर्जनयत सवधाभिःस्वधाभिः ।
बह्वीनां गर्भो अपसामुपस्थान्महान्कविर्निश्चरति स्वधावान् ॥४॥
बह्वीनां गर्भो अपसामुपस्थान महान कविर्निश्चरति सवधावान ॥
आविष्ट्यो वर्धते चारुरासु जिह्मानामूर्ध्वः सवयशास्वयशा उपस्थे ।
उभे त्वष्टुर्बिभ्यतुर्जायमानात्प्रतीची सिंहं प्रति जोषयेते ॥५॥
उभे तवष्टुर्बिभ्यतुर्जायमानात परतीची सिंहम्प्रति जोषयेते ॥
उभे भद्रे जोषयेते न मेने गावो न वाश्रा उप तस्थुरेवैः ।
स दक्षाणां दक्षपतिर्बभूवाञ्जन्ति यं दक्षिणतो हविर्भिः ॥ ॥६॥
उद यंयमीतिउद्यंयमीति सवितेव बाहू उभे सिचौ यतते भीम रञ्जनऋञ्जन् ।
उच्छुक्रमत्कमजते सिमस्मानसिमस्मान्नवा नवा मात्र्भ्योमातृभ्यो वसना जहाति ॥ ॥७॥
तवेषंत्वेषं रूपं कर्णुतकृणुत उत्तरं यत सम्प्र्ञ्चानःयत्सम्पृञ्चानः सदने गोभिरद्भिः ।
कविर्बुध्नं परि मर्म्र्ज्यतेमर्मृज्यते धीः सा देवताता समितिर्बभूव ॥ ॥८॥
उरु ते जरयःज्रयः पर्येति बुध्नं विरोचमानं महिषस्य धाम ।
विश्वेभिरग्ने सवयशोभिरिद्धो.अदब्धेभिःस्वयशोभिरिद्धोऽदब्धेभिः पायुभिः पाह्यस्मान ॥पाह्यस्मान् ॥९॥
धन्वन्स्रोतः कृणुते गातुमूर्मिं शुक्रैरूर्मिभिरभि नक्षति क्षाम् ।
धन्वन सरोतः कर्णुते गातुमूर्मिं शुक्रैरूर्मिभिरभिनक्षति कषाम ।
विश्वा सनानि जठरेषु धत्ते.अन्तर्नवासुधत्तेऽन्तर्नवासु चरति परसूषु ॥प्रसूषु ॥१०॥
एवा नो अग्ने समिधा वर्धानोवृधानो रेवतरेवत्पावक पावक शरवसेश्रवसे वि भाहि ।
तन नोतन्नो मित्रो वरुणो मामहन्ताम अदितिःमामहन्तामदितिः सिन्धुः पर्थ्विवीपृथिवी उतोउत दयौःद्यौः ॥॥११॥
</pre>
</div>
| 