<div class="verse">
<pre>
वि हयख्यंह्यख्यं मनसा वस्य इछन्निन्द्राग्नीइच्छन्निन्द्राग्नी जञासज्ञास उत वा सजातानसजातान् ।
नान्या युवत परमतिरस्तियुवत्प्रमतिरस्ति मह्यं स वां धियं वाजयन्तीमतक्षम ॥वाजयन्तीमतक्षम् ॥१॥
अश्रवं हि भूरिदावत्तरा वां विजामातुरुत वा घा सयालातस्यालात् ।
अथा सोमस्य परयतीप्रयती युवभ्यामिन्द्राग्नी सतोमंस्तोमं जनयामि नव्यम ॥नव्यम् ॥२॥
मा छेद्मच्छेद्म रश्मीन्रितिरश्मीँरिति नाधमानाः पितॄणां शक्तीरनुयछमानाःशक्तीरनुयच्छमानाः ।
इन्द्राग्निभ्यां कं वर्षणोवृषणो मदन्ति ता हयद्रीह्यद्री धिषणाया उपस्थे ॥ ॥३॥
युवाभ्यां देवी धिषणा मदायेन्द्राग्नी सोममुशती सुनोति ।
तावश्विना भद्रहस्ता सुपाणी आ धावतं मधुना पर्ङकतमप्सु ॥पृङ्क्तमप्सु ॥४॥
युवामिन्द्राग्नी वसुनो विभागे तवस्तमा शुश्रव वर्त्रहत्येवृत्रहत्ये ।
तावासद्या बर्हिषि यज्ञे अस्मिन परअस्मिन्प्र चर्षणी मादयेथां सुतस्य ॥ ॥५॥
परप्र चर्षणिभ्यः पर्तनाहवेषुपृतनाहवेषु परप्र पर्थिव्यापृथिव्या रिरिचाथे दिवश्च ।
परप्र सिन्धुभ्यः परप्र गिरिभ्यो महित्वा परेन्द्राग्नीप्रेन्द्राग्नी विश्वा भुवनात्यन्या ॥ ॥६॥
आ भरतं शिक्षतं वज्रबाहू अस्मानिन्द्राग्नीअस्माँ इन्द्राग्नी अवतं शचीभिः ।
इमे नु ते रश्मयः सूर्यस्य येभिः सपित्वं पितरो न आसन ॥आसन् ॥७॥
पुरन्दरापुरंदरा शिक्षतं वज्रहस्तास्मानिन्द्राग्नीवज्रहस्तास्माँ इन्द्राग्नी अवतं भरेषु ।
तन्नो मित्रो वरुणो मामहन्तामदितिः सिन्धुः पृथिवी उत द्यौः ॥८॥
तन नो ... ॥
</pre>
</div>
|