"ऋग्वेदः सूक्तं १.११५" इत्यस्य संस्करणे भेदः

चित्रं देवानामुदगादनीकं चक्षुर्मित्रस्य वरुणस्याग्नेः ।

आप्रा दयावाप्र्थिवीद्यावापृथिवी अन्तरिक्षं सूर्य आत्मा जगतस्तस्थुषश्च ॥ ॥१॥

सूर्यो देवीमुषसं रोचमानां मर्यो न योषामभ्येति पश्चातपश्चात् ।

यत्रा नरो देवयन्तो युगानि वितन्वते परतिप्रति भद्राय भद्रम ॥भद्रम् ॥२॥

भद्रा अश्वा हरितः सूर्यस्य चित्रा एतग्वा अनुमाद्यासः ।

नमस्यन्तो दिव आ पर्ष्ठमस्थुःपृष्ठमस्थुः परि दयावाप्र्थिवीद्यावापृथिवी यन्ति सद्यः ॥ ॥३॥

तत सूर्यस्यतत्सूर्यस्य देवत्वं तन महित्वंतन्महित्वं मध्या कर्तोर्विततं सं जभार ।

यदेदयुक्त हरितः सधस्थादाद रात्रीसधस्थादाद्रात्री वासस्तनुते सिमस्मै ॥ ॥४॥

तन मित्रस्यतन्मित्रस्य वरुणस्याभिचक्षे सूर्यो रूपं कर्णुतेकृणुते दयोरुपस्थेद्योरुपस्थे ।

अनन्तमन्यद रुशदस्यअनन्तमन्यद्रुशदस्य पाजः कर्ष्णमन्यद धरितःकृष्णमन्यद्धरितः सं भरन्ति ॥ ॥५॥

अद्या देवा उदिता सूर्यस्य निरंहसः पिप्र्तापिपृता नरवद्यातनिरवद्यात् ।