<div class="verse">
<pre>
नासत्याभ्यां बर्हिरिव परप्र वर्ञ्जेवृञ्जे सतोमानियर्म्यभ्रियेवस्तोमाँ इयर्म्यभ्रियेव वातः ।
यावर्भगाय विमदाय जायां सेनाजुवा नयूहतूरथेनन्यूहतू ॥रथेन ॥१॥
वीळुपत्मभिराशुहेमभिर्वा देवानां वा जूतिभिः शाशदाना ।
तद रासभोतद्रासभो नासत्या सहस्रमाजा यमस्य परधनेप्रधने जिगाय ॥ ॥२॥
तुग्रो ह भुज्युमश्विनोदमेघे रयिं न कश्चिनकश्चिन्ममृवाँ मम्र्वानवाहाःअवाहाः ।
तमूहथुर्नौभिरात्मन्वतीभिरन्तरिक्षप्रुद्भिरपोदकाभिः ॥ ॥३॥
तिस्रः कषपस्त्रिरहातिव्रजद्भिर्नासत्याक्षपस्त्रिरहातिव्रजद्भिर्नासत्या भुज्युमूहथुः पतंगैः ।
समुद्रस्य धन्वन्नार्द्रस्य पारे तरिभीत्रिभी रथैः शतपद्भिः षळश्वैः ॥ ॥४॥
अनारम्भणे तदवीरयेथामनास्थाने अग्रभणे समुद्रे ।
यदश्विना ऊहथुर्भुज्युमस्तं शतारित्रां नावमातस्थिवांसम ॥नावमातस्थिवांसम् ॥५॥
यमश्विना ददथुः शवेतमश्वमघाश्वायश्वेतमश्वमघाश्वाय शश्वदित्स्वस्ति ।
तद वांतद्वां दात्रं महि कीर्तेन्यं भूतभूत्पैद्वो पैद्वोवाजी वाजीसदमिद धव्योसदमिद्धव्यो अर्यः ॥ ॥६॥
युवं नरा सतुवतेस्तुवते पज्रियाय कक्षीवते अरदतं पुरन्धिमपुरंधिम् ।
कारोतराच्छफादश्वस्य वर्ष्णःवृष्णः शतं कुम्भानसिञ्चतंकुम्भाँ सुरायाःअसिञ्चतं ॥सुरायाः ॥७॥
हिमेनाग्निं घरंसमवारयेथांघ्रंसमवारयेथां पितुमतीमूर्जमस्मा अधत्तमअधत्तम् ।
ऋबीसे अत्रिमश्विनावनीतमुन्निन्यथुः सर्वगणं स्वस्ति ॥८॥
रबीसे अत्रिमश्विनावनीतमुन निन्यथुः सर्वगणं सवस्ति ॥
परावतं नासत्यानुदेथामुच्चाबुध्नं चक्रथुर्जिह्मबारमचक्रथुर्जिह्मबारम् ।
कषरन्नापोक्षरन्नापो न पायनाय राये सहस्राय तर्ष्यतेतृष्यते गोतमस्य ॥ ॥९॥
जुजुरुषो नासत्योत वव्रिं परामुञ्चतंप्रामुञ्चतं दरापिमिवद्रापिमिव चयवानातच्यवानात् ।
प्रातिरतं जहितस्यायुर्दस्रादित्पतिमकृणुतं कनीनाम् ॥१०॥
परातिरतं जहितस्यायुर्दस्रादित पतिमक्र्णुतं कनीनाम ॥
तद वांतद्वां नरा शंस्यं राध्यं चाभिष्टिमनचाभिष्टिमन्नासत्या नासत्या वरूथमवरूथम् ।
यद्विद्वांसा निधिमिवापगूळ्हमुद्दर्शतादूपथुर्वन्दनाय ॥११॥
यद विद्वांसा निधिमिवापगूळ्हमुद दर्शतादूपथुर्वन्दनाय ॥
तद वांतद्वां नरा सनये दंस उग्रमाविषउग्रमाविष्कृणोमि कर्णोमितन्यतुर्न तन्यतुर्नव्र्ष्टिमवृष्टिम् ।
दध्यंदध्यङ्ह ह यन मध्वाथर्वणोयन्मध्वाथर्वणो वामश्वस्य शीर्ष्णा परप्र यदीमुवाच ॥ ॥१२॥
अजोहवीन नासत्याअजोहवीन्नासत्या करा वां महे यामनयामन्पुरुभुजा पुरुभुजा पुरन्धिःपुरंधिः ।
शरुतंश्रुतं तच्छासुरिव वध्रिमत्या हिरण्यहस्तमश्विनावदत्तम ॥हिरण्यहस्तमश्विनावदत्तम् ॥१३॥
आस्नो वर्कस्यवृकस्य वर्तिकामभीके युवं नरा नासत्यामुमुक्तमनासत्यामुमुक्तम् ।
उतो कविं पुरुभुजा युवं ह कर्पमाणमक्र्णुतंकृपमाणमकृणुतं विचक्षे ॥ ॥१४॥
चरित्रं हि वेरिवाछेदिवेरिवाच्छेदि पर्णमाजा खेलस्य परितक्म्यायामपरितक्म्यायाम् ।
सद्यो जङघामायसींजङ्घामायसीं विश्पलायै धने हिते सर्तवेप्रत्यधत्तमसर्तवे ॥प्रत्यधत्तम् ॥१५॥
शतं मेषान्वृक्ये चक्षदानमृज्राश्वं तं पितान्धं चकार ।
शतं मेषान वर्क्ये चक्षदानं रज्राश्वं तं पितान्धंचकार ।
तस्मा अक्षी नासत्या विचक्ष आधत्तं दस्रा भिषजावनर्वन ॥भिषजावनर्वन् ॥१६॥
आ वां रथं दुहिता सूर्यस्य कार्ष्मेवातिष्ठदर्वताजयन्तीकार्ष्मेवातिष्ठदर्वता ।जयन्ती ।
विश्वे देवा अन्वमन्यतअन्वमन्यन्त हर्द्भिःहृद्भिः समु शरियाश्रिया नासत्या सचेथे ॥ ॥१७॥
यदयातं दिवोदासाय वर्तिर्भरद्वाजायाश्विना हयन्ता ।
रेवदुवाह सचनो रथो वां वर्षभश्चवृषभश्च शिंशुमारश्च युक्ता ॥ ॥१८॥
रयिं सुक्षत्रं सवपत्यमायुःस्वपत्यमायुः सुवीर्यं नासत्या वहन्ता ।
आ जह्नावीं समनसोप वाजैस्त्रिरह्नो भागं दधतीमयातम ॥दधतीमयातम् ॥१९॥
परिविष्टं जाहुषं विश्वतः सीं सुगेभिर्नक्तमूहथू रजोभिः ।
विभिन्दुना नासत्या रथेन वि पर्वतानजरयूपर्वताँ अयातमअजरयू ॥अयातम् ॥२०॥
एकस्या वस्तोरावतं रणाय वशमश्विना सनये सहस्रा ।
निरहतं दुछुनादुच्छुना इन्द्रवन्ता पर्थुश्रवसोपृथुश्रवसो वर्षणावरातीः ॥वृषणावरातीः ॥२१॥
शरस्य चिदार्चत्कस्यावतादा नीचादुच्चा चक्रथुः पातवे वाः ।
शयवे चिन नासत्याचिन्नासत्या शचीभिर्जसुरये सतर्यं पिप्यथुर्गामस्तर्यं ॥पिप्यथुर्गाम् ॥२२॥
अवस्यते सतुवतेस्तुवते कर्ष्णियायकृष्णियाय रजूयतेऋजूयते नासत्या शचीभिः ।
पशुं न नष्टमिव दर्शनाय विष्णाप्वं ददथुर्विश्वकाय ॥ ॥२३॥
दश रात्रीरशिवेना नव दयूनवनद्धंद्यूनवनद्धं शनथितमप्स्वन्तःश्नथितमप्स्वन्तः ।
विप्रुतं रेभमुदनि परव्र्क्तमुन निन्यथुःप्रवृक्तमुन्निन्यथुः सोममिव सरुवेण ॥स्रुवेण ॥२४॥
परप्र वां दंसांस्यश्विनाववोचमस्य पतिः सयांस्यां सुगवः सुवीरः ।
उत पश्यन्नश्नुवन्दीर्घमायुरस्तमिवेज्जरिमाणं जगम्याम् ॥२५॥
उत पश्यन्नश्नुवन दीर्घमायुरस्तमिवेज्जरिमाणं जगम्याम ॥
</pre>
</div>
|