|
<div class="verse">
<pre>
मध्वः सोमस्याश्विना मदाय परत्नोप्रत्नो होता विवासते वामवाम् ।
बर्हिष्मती रातिर्विश्रिता गीरिषा यातं नासत्योप वाजैः ॥ ॥१॥
यो वामश्विना मनसो जवीयानजवीयान्रथः रथः सवश्वोस्वश्वो विश आजिगाति ।
येन गछथःगच्छथः सुक्र्तोसुकृतो दुरोणं तेन नरा वर्तिरस्मभ्यं यातम ॥यातम् ॥२॥
रषिंऋषिं नरावंहसः पाञ्चजन्यं रबीसादत्रिंपाञ्चजन्यमृबीसादत्रिं मुञ्चथो गणेन ।
मिनन्ता दस्योरशिवस्य माया अनुपूर्वं वर्षणावृषणा चोदयन्ता ॥ ॥३॥
अश्वं न गूळ्हमश्विना दुरेवैर्र्षिंदुरेवैरृषिं नरा वर्षणावृषणा रेभमप्सु ।
सं तं रिणीथो विप्रुतं दंसोभिर्न वां जूर्यन्ति पूर्व्या कर्तानि ॥कृतानि ॥४॥
सुषुप्वांसं न निर्र्तेरुपस्थेनिरृतेरुपस्थे सूर्यं न दस्रा तमसि कषियन्तमक्षियन्तम् ।
शुभे रुक्मं न दर्शतं निखातमुदूपथुरश्विना वन्दनाय ॥ ॥५॥
तद वांतद्वां नरा शंस्यं पज्रियेण कक्षीवता नासत्या परिज्मनपरिज्मन् ।
शफादश्वस्य वाजिनो जनाय शतं कुम्भानसिञ्चतंकुम्भाँ मधूनामअसिञ्चतं ॥मधूनाम् ॥६॥
युवं नरा सतुवतेस्तुवते कर्ष्णियायकृष्णियाय विष्णाप्वं ददथुर्विश्वकाय ।
घोषायै चितचित्पितृषदे पित्र्षदे दुरोनेदुरोणे पतिं जूर्यन्त्या अश्विनावदत्तम ॥अश्विनावदत्तम् ॥७॥
युवं शयावायश्यावाय रुशतीमदत्तं महः कषोणस्याश्विनाक्षोणस्याश्विना कण्वाय ।
प्रवाच्यं तद्वृषणा कृतं वां यन्नार्षदाय श्रवो अध्यधत्तम् ॥८॥
परवाच्यं तद वर्षणा कर्तं वां यन नार्षदायश्रवो अध्यधत्तम ॥
पुरू वर्पांस्यश्विना दधाना नि पेदव ऊहथुराशुमश्वमऊहथुराशुमश्वम् ।
सहस्रसां वाजिनमप्रतीतमहिहनं शरवस्यंश्रवस्यं तरुत्रम ॥तरुत्रम् ॥९॥
एतानि वां शरवस्याश्रवस्या सुदानू बरह्माङगूषंब्रह्माङ्गूषं सदनं रोदस्योः ।
यद वांयद्वां पज्रासो अश्विना हवन्ते यातमिषा च विदुषे च वाजम ॥वाजम् ॥१०॥
सूनोर्मानेनाश्विना गर्णानागृणाना वाजं विप्राय भुरणा रदन्ता ।
अगस्त्ये बरह्मणाब्रह्मणा वाव्र्धानावावृधाना सं विश्पलां नासत्यारिणीतम ॥नासत्यारिणीतम् ॥११॥
कुह यान्ता सुष्टुतिं काव्यस्य दिवो नपाता वर्षणावृषणा शयुत्रा ।
हिरण्यस्येव कलशं निखातमुदूपथुर्दशमे अश्विनाहन ॥अश्विनाहन् ॥१२॥
युवं चयवानमश्विनाच्यवानमश्विना जरन्तं पुनर्युवानं चक्रथुः शचीभिः ।
युवो रथं दुहिता सूर्यस्य सह शरियाश्रिया नासत्याव्र्णीत ॥नासत्यावृणीत ॥१३॥
युवं तुग्राय पूर्व्येभिरेवैः पुनर्मन्यावभवतं युवाना ।
युवं भुज्युमर्णसो निः समुद्राद विभिरूहथुर्र्ज्रेभिरश्वैः ॥समुद्राद्विभिरूहथुरृज्रेभिरश्वैः ॥१४॥
अजोहवीदश्विना तौग्र्यो वां परोळ्हःप्रोळ्हः समुद्रमव्यथिर्जगन्वानसमुद्रमव्यथिर्जगन्वान् ।
निष टमूहथुःनिष्टमूहथुः सुयुजा रथेन मनोजवसा वर्षणास्वस्तिवृषणा ॥स्वस्ति ॥१५॥
अजोहवीदश्विना वर्तिका वामास्नो यतयत्सीममुञ्चतं सीममुञ्चतं वर्कस्यवृकस्य ।
वि जयुषा ययथुः सान्वद्रेर्जातं विष्वाचो अहतं विषेण ॥ ॥१६॥
शतं मेषान वर्क्येमेषान्वृक्ये मामहानं तमः परणीतमशिवेनप्रणीतमशिवेन पित्रा ।
आक्षी रज्राश्वेऋज्राश्वे अश्विनावधत्तं जयोतिरन्धायज्योतिरन्धाय चक्रथुर्विचक्षे ॥ ॥१७॥
शुनमन्धाय भरमह्वयतभरमह्वयत्सा सावृकीरश्विना वर्कीरश्विना वर्षणावृषणा नरेति ।
जारः कनीन इव चक्षदान रज्राश्वःऋज्राश्वः शतमेकंचशतमेकं मेषानच ॥मेषान् ॥१८॥
मही वामूतिरश्विना मयोभूरुत सरामंस्रामं धिष्ण्या संरिणीथःसं ।रिणीथः ।
अथा युवामिदह्वयत्पुरंधिरागच्छतं सीं वृषणाववोभिः ॥१९॥
अथा युवामिदह्वयत पुरन्धिरागछतं सीं वर्षणाववोभिः ॥
अधेनुं दस्रा सतर्यंस्तर्यं विषक्टामपिन्वतंविषक्तामपिन्वतं शयवे अश्विनागामअश्विना ।गाम् ।
युवं शचीभिर्विमदाय जायां नयूहथुःन्यूहथुः पुरुमित्रस्य योषाम ॥योषाम् ॥२०॥
यवं वर्केणाश्विनावृकेणाश्विना वपन्तेषं दुहन्ता मनुषाय दस्रा ।
अभि दस्युं बकुरेणा धमन्तोरु जयोतिश्चक्रथुरार्याय ॥ज्योतिश्चक्रथुरार्याय ॥२१॥
आथर्वणायाश्विना दधीचे.अश्व्यंदधीचेऽश्व्यं शिरः परत्यैरयतमप्रत्यैरयतम् ।
स वां मधु प्र वोचदृतायन्त्वाष्ट्रं यद्दस्रावपिकक्ष्यं वाम् ॥२२॥
स वां मधु पर वोचद रतायन तवाष्ट्रं यद दस्रावपिकक्ष्यं वाम ॥
सदा कवी सुमतिमा चके वां विश्वा धियो अश्विना परावतंप्रावतं मे ।
अस्मे रयिं नासत्या बर्हन्तमपत्यसाचंबृहन्तमपत्यसाचं शरुत्यंश्रुत्यं रराथाम ॥रराथाम् ॥२३॥
हिरण्यहस्तमश्विना रराणा पुत्रं नरा वध्रिमत्या अदत्तमअदत्तम् ।
तरिधात्रिधा ह शयावमश्विनाश्यावमश्विना विकस्तमुज्जीवस ऐरयतंसुदानूऐरयतं ॥सुदानू ॥२४॥
एतानि वामश्विना वीर्याणि परप्र पूर्व्याण्यायवो.अवोचनपूर्व्याण्यायवोऽवोचन् ।
बरह्मक्र्ण्वन्तोब्रह्म वर्षणाकृण्वन्तो वृषणा युवभ्यां सुवीरासो विदथमा वदेम ॥॥२५॥
</pre>
</div>
| 