"ऋग्वेदः सूक्तं १.१२०" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yannf : replace |
(लघु) Yann : replace |
||
पङ्क्तिः १:
का राधद धोत्राश्विना वां को वां जोष उभयोः
कथा विधात्यप्रचेताः ॥
विद्वांसाविद दुरः पर्छेदविद्वानित्थापरो अचेताः
नू चिन नु मर्ते अक्रौ ॥
ता विद्वांसा हवामहे वां ता नो विद्वांसा मन्म वोचेतमद्य
परार्चद दयमानो युवाकुः ॥
वि पर्छामि पाक्या न देवान वषट्क्र्तस्याद्भुतस्य दस्रा
पातं च सह्यसो युवं च रभ्यसो नः ॥
पर या घोषे भर्गवाणे न शोभे यया वाचा यजति पज्रियो वाम
परैषयुर्न विद्वान ॥
शरुतं गायत्रं तकवानस्याहं चिद धि रिरेभाश्विना वाम
आक्षी शुभस पती दन ॥
युवं हयास्तं महो रन युवं वा यन निरततंसतम
तानो वसू सुगोपा सयातं पातं नो वर्कादघायोः ॥
मा कस्मै धातमभ्यमित्रिणे नो माकुत्रा नो गर्हेभ्यो धेनवो गुः
सतनाभुजो अशिश्वीः ॥
दुहीयन मित्रधितये युवाकु राये च नो मिमीतं वाजवत्यै
इषे च नो मिमीतं धेनुमत्यै ॥
अश्विनोरसनं रथमनश्वं वाजिनावतोः
तेनाहं भूरि चाकन ॥
अयं समह मा तनूह्याते जनाननु
सोमपेयं सुखो रथः ॥
अध सवप्नस्य निर्विदे.अभुञ्जतश्च रेवतः
उभा ता बस्रि नश्यतः ॥
|