"महाभारतम्-01-आदिपर्व-117" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Bot: adding required templates |
आदिपर्व using AWB |
||
पङ्क्तिः १३:
माण्डव्यं न यमस्य शापः।। 3 ।। <br>
<table>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-117-1x
</tr>
<tr><td>
ततः स मुनिशार्दूलस्तानुवाच तपोधनान्।<BR>दोषतः कं गमिष्यामि न हि मेऽन्योपराध्यति।। <td> 1-117-1a<BR>1-117-1b
</tr>
<tr><td>
तं दृष्ट्वा रक्षिणस्तत्र तथा बहुतिथेऽहनि।<BR>न्यवेदयंस्तथा राज्ञे यथावृत्तं नराधिप।। <td> 1-117-2a<BR>1-117-2b
</tr>
<tr><td>
राजा च तमृषिं श्रुत्वा निष्क्रम्य सह मन्त्रिभिः।<BR>प्रसादयामास तदा शूलस्थमृषिसत्तमम्।। <td> 1-117-3a<BR>1-117-3b
</tr>
<tr><td>
'''प्रजोवाच।''' <td> 1-117-4x
</tr>
<tr><td>
यन्मयाऽपकृतं मोहादज्ञानादृषिसत्तम।<BR>प्रसादये त्वां तत्राहं न मे त्वं क्रोद्धुमर्हसि।। <td> 1-117-4a<BR>1-117-4b
</tr>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-117-5x
</tr>
<tr><td>
एवमुक्तस्ततो राज्ञा प्रसादमकरोन्मुनिः।<BR>कृतप्रसादं राजा तं ततः समवतारयत्।। <td> 1-117-5a<BR>1-117-5b
</tr>
<tr><td>
अवतार्य च शूलाग्रात्तच्छूलं निश्चकर्ष ह।<BR>अशक्नुवंश्च निष्क्रष्टुं शूलं मूले स चिच्छिदे।। <td> 1-117-6a<BR>1-117-6b
</tr>
<tr><td>
स तथान्तर्गतेनैव शूलेन व्यचरन्मुनिः।<BR>कण्ठपार्श्वान्तरस्थेन शङ्कुना मुनिराचत्।<BR>पुष्पभाजनधारी स्यादिति चिन्तापरोऽभवत्।।' <td> 1-117-7a<BR>1-117-7b<BR>1-117-7c
</tr>
<tr><td>
स चातितपसा लोकान्विजिग्ये दुर्लभान्परैः।। <td> 1-117-8a
</tr>
<tr><td>
अणीमाण्डव्य इति च ततो लोकेषु गीयते।<BR>स गत्वा सदनं विप्रो धर्मस्य परमार्थवित्।। <td> 1-117-9a<BR>1-117-9b
</tr>
<tr><td>
आसनस्थं ततो धर्मं दृष्ट्वोपालभत प्रभुम्।<BR>किं नु तद्दुष्कृतं कर्म मया कृतमजानता।। <td> 1-117-10a<BR>1-117-10b
</tr>
<tr><td>
यस्येयं फलनिर्वृत्तिरीदृश्यासादिता मया।<BR>शीघ्रमाचक्ष्व मे तत्त्वं पश्य मे तपसो बलम्।। <td> 1-117-11a<BR>1-117-11b
</tr>
<tr><td>
'''धर्म उवाच।''' <td> 1-117-12x
</tr>
<tr><td>
पतङ्गिकानां पुच्छेषु त्वयेषीका प्रवेशिता।<BR>कर्मणस्तस्य ते प्राप्तं फलमेतत्तपोधन।। <td> 1-117-12a<BR>1-117-12b
</tr>
<tr><td>
स्वल्पमेव यथा दत्तं दानं बहुगुणं भवेत्।<BR>अधर्म एवं विप्रर्षे बहुदुःखफलप्रदः।। <td> 1-117-13a<BR>1-117-13b
</tr>
<tr><td>
'''अणीमाण्डव्य उवाच।''' <td> 1-117-14x
</tr>
<tr><td>
कस्मिन्काले मया तत्तु कृतं ब्रूहि यथातथम्।<BR>तेनोक्तं धर्मराजेन बालभावे त्वया कृतम्।। <td> 1-117-14a<BR>1-117-14b
</tr>
<tr><td>
'''अणीमाण्डव्य उवाच।''' <td> 1-117-15x
</tr>
<tr><td>
बालो हि द्वादशाद्वर्षाज्जन्मतो यत्करिष्यति।<BR>न भविष्यत्यधर्मोऽत्र न प्रज्ञास्यति वै दिशः।। <td> 1-117-15a<BR>1-117-15b
</tr>
<tr><td>
अल्पेऽपराधेऽपि महान्मम दण्डस्त्वया धृतः।<BR>गरीयान्ब्राह्मणवधः सर्वभूतवधादपि।। <td> 1-117-16a<BR>1-117-16b
</tr>
<tr><td>
शूद्रयोनावतो धर्म मानुषः संभविष्यसि।<BR>मर्यादां स्थापयाम्यद्य लोके कर्मफलोदयाम्।। <td> 1-117-17a<BR>1-117-17b
</tr>
<tr><td>
आ चतुर्दशकाद्वर्षान्न भविष्यति पातकम्।<BR>परतः कुर्वतामेव दोष एव भविष्यति।। <td> 1-117-18a<BR>1-117-18b
</tr>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-117-19x
</tr>
<tr><td>
एतेन त्वपराधेन शापात्तस्य महात्मनः।<BR>धर्मो विदुररूपेण शूद्रयोनावजायत।। <td> 1-117-19a<BR>1-117-19b
</tr>
<tr><td>
धर्मे चार्थे च कुशलो लोभक्रोधविवर्जितः।<BR>दीर्घदर्शी शमपरः कुरूणां च हिते रतः।। <td> 1-117-20a<BR>1-117-20b
</tr>
<tr><td>
।। इति श्रीमन्महाभारते आदिपर्वणि संभवपर्वणि सप्तदशाधिकशततमोऽध्यायः।। 117 ।। <td>
</tr></table>
1-117-1 दोषतः कंगमिष्यामि न कमपि दोषिणं कथयामि। स्वकृतमे भुञ्जे इत्यर्थः।।
1-117-9 अणी शूलाग्रं तद्युक्तो माण्डव्यः।।
Line ७२ ⟶ १८४:
| next = [[महाभारतम्-01-आदिपर्व-118|आदिपर्व-118]]
}}
[[वर्गः:आदिपर्व]]
|