"महाभारतम्-01-आदिपर्व-119" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Bot: adding required templates |
आदिपर्व using AWB |
||
पङ्क्तिः १२:
धृतराष्ट्रस्य गान्धार्या विवाहः।। 2 ।।<br>
<table>
<tr><td>
'''भीष्म उवाच। </tr> <tr><td>
गुणैः समुदितं सम्यगिदं नः प्रथितं कुलम्।<BR>अत्यन्यान्पृथिवीपालान्पृथिव्यामधिराज्यभाक्।। <td> 1-119-1a<BR>1-119-1b
</tr>
<tr><td>
रक्षितं राजभिः पूर्वं धर्मविद्भिर्महात्मभिः।<BR>नोत्सादमगमच्चेदं कदाचिदिह नः कुलम्।। <td> 1-119-2a<BR>1-119-2b
</tr>
<tr><td>
मया च सत्यवत्या च कृष्णेन च महात्मना।<BR>समवस्थापित भूयो युष्मासु कुलतन्तुषु।। <td> 1-119-3a<BR>1-119-3b
</tr>
<tr><td>
तच्चैतद्वर्धते भूयः कुलं सागरवद्यथा।<BR>तथा मया विधातव्यं त्वया चैव न संशयः।। <td> 1-119-4a<BR>1-119-4b
</tr>
<tr><td>
श्रूयते यादवी कन्या स्वनुरूपा कुलस्य नः।<BR>सुबलस्यात्मजा चैव तथा मद्रेश्वरस्य च।। <td> 1-119-5a<BR>1-119-5b
</tr>
<tr><td>
कुलीना रूपवत्यश्च ताः कन्याः पुत्र सर्वशः।<BR>उचिताश्चैव संबन्धे तेऽस्माकं क्षत्रियर्षभाः।। <td> 1-119-6a<BR>1-119-6b
</tr>
<tr><td>
मन्ये वरयितव्यास्ता इत्यहं धीमतां वर।<BR>सन्तानार्थं कुलस्यास्य यद्वा विदुर मन्यसे।। <td> 1-119-7a<BR>1-119-7b
</tr>
<tr><td>
'''विदुर उवाच।''' <td> 1-119-8x
</tr>
<tr><td>
भवान्पिता भावन्माता भवान्नः परमो गुरुः।<BR>तस्मात्स्वयं कुलस्यास्य विचार्य कुरु यद्धितम्।। <td> 1-119-8a<BR>1-119-8b
</tr>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-119-9x
</tr>
<tr><td>
अथ शुश्राव विप्रेभ्यो गान्धारीं सुबलात्मजाम्।<BR>आराध्य वरदं देवं भगनेत्रहरं हरम्।। <td> 1-119-9a<BR>1-119-9b
</tr>
<tr><td>
गान्धारी किल पुत्राणां शतं लेभे वरं शुभा।<BR>इति शुश्राव तत्त्वेन भीष्मः कुरुपितामहः।। <td> 1-119-10a<BR>1-119-10b
</tr>
<tr><td>
ततो गान्धारराजस्य प्रेषयामास भारत।<BR>अचक्षुरिति तत्रासीत्सुबलस्य विचारणा।। <td> 1-119-11a<BR>1-119-11b
</tr>
<tr><td>
कुलं ख्यातिं च वृत्तं च बुद्ध्या तु प्रसमीक्ष्य सः।<BR>ददै तां धृतराष्ट्राय गान्धारीं धर्मचारिणीम्।। <td> 1-119-12a<BR>1-119-12b
</tr>
<tr><td>
गान्धारी त्वथ शुश्राव धृतराष्ट्रमचक्षुषम्।<BR>आत्मानं दिप्सितं चास्मै पित्रा मात्रा च भारत।। <td> 1-119-13a<BR>1-119-13b
</tr>
<tr><td>
ततः सा पटमादाय कृत्वा बहुगुणं तदा।<BR>बबन्ध नेत्रे स्वे राजन्पतिव्रतपरायणा।। <td> 1-119-14a<BR>1-119-14b
</tr>
<tr><td>
नाभ्यसूयां पतिमहमित्येवं कृतनिश्चया।<BR>ततो गान्धारराजस्य पुत्रः शकुनिरभ्ययात्।। <td> 1-119-15a<BR>1-119-15b
</tr>
<tr><td>
स्वसारं परया लक्ष्म्या युक्तामादाय कौरवान्।<BR>तां तदा धृतराष्ट्राय ददौ परमसत्कृताम्।<BR>भीष्मस्यानुमते चैव विवाहं समकारयत्।। <td> 1-119-16a<BR>1-119-16b<BR>1-119-16c
</tr>
<tr><td>
दत्त्वा स भगिनीं वीरो यथार्हं च परिच्छदम्।<BR>पुनरायात्स्वनगरं भीष्मेण प्रतिपूजितः।। <td> 1-119-17a<BR>1-119-17b
</tr>
<tr><td>
गान्धार्यपि वरारोहा शीलाचारविचिषेटितैः।<BR>तुष्टिं कुरूणां सर्वेषां जनयामास भारत।। <td> 1-119-18a<BR>1-119-18b
</tr>
<tr><td>
`गान्धारी सा पतिं दृष्ट्वा प्रज्ञाचक्षुषमीश्वरम्।<BR>अतिचाराद्भृशं भीता भर्तुः सा समचिन्तयत्।। <td> 1-119-19a<BR>1-119-19b
</tr>
<tr><td>
सा दृष्टिविनिवृत्त्या हि भर्तुश्च समतां ययौ।<BR>नहि सूक्ष्मेप्यतीचारे भर्तुः सा ववृते तदा।। <td> 1-119-20a<BR>1-119-20b
</tr>
<tr><td>
वृत्तेनाराध्य तान्सर्वान्गुरून्पतिपरायणा।<BR>वाचापि पुरुषानन्यान्सुव्रता नान्वकीर्तयत्।। <td> 1-119-21a<BR>1-119-21b
</tr>
<tr><td>
तस्याः सहोदरीः कन्याः पुनरेव ददौ दश।<BR>गान्धारराजः सुबलो भीष्मेण च वृतस्तदा।। <td> 1-119-22a<BR>1-119-22b
</tr>
<tr><td>
सत्यव्रतां सत्यसेनां सुदेष्णां चापि संहिताम्।<BR>तेजश्श्र्वां सुश्रवां च तथैव निकृतिं शुभाम्।। <td> 1-119-23a<BR>1-119-23b
</tr>
<tr><td>
शंभ्वठां च दशार्णां च गान्धारीर्दश विश्रुताः।<BR>एकाह्ना प्रतिजग्राह धृतराष्ट्रो जनेश्वरः।। <td> 1-119-24a<BR>1-119-24b
</tr>
<tr><td>
ततः शान्तनवो भीष्मो धानुष्कस्तास्ततस्ततः।<BR>अददाद्धृतराष्ट्रस्य राजपुत्रीः परश्शतम्।।' <td> 1-119-25a<BR>1-119-25b
</tr>
<tr><td>
।। इति श्रीमन्महाभारते आदिपर्वणि संभवपर्वणि एकोनविंशत्यधिकशततमोऽध्यायः।। 119 ।। <td>
</tr></table>
1-119-5 यादवी यादवस्य कुन्तिभोजस्य अपत्यम्।।
1-119-11 प्रेषयामास दूतमिति शेषः।।
Line ७७ ⟶ १९३:
| next = [[महाभारतम्-01-आदिपर्व-120|आदिपर्व-120]]
}}
[[वर्गः:आदिपर्व]]
| |||