"महाभारतम्-01-आदिपर्व-159" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Bot: adding required templates |
आदिपर्व using AWB |
||
पङ्क्तिः ११:
खनकेन सुरङ्गकरणम्।। 1 ।।<br>
<table>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-159-1x
</tr>
<tr><td>
विदुरस्य सुहृत्कश्चित्खनकः कुशलः क्वचित्।<BR>विविक्ते पाण्डवान्राजन्निदं वचनमब्रवीत्।। <td> 1-159-1a<BR>1-159-1b
</tr>
<tr><td>
प्रहितो विदुरेणास्मि खनकः कुशलो ह्यहम्।<BR>पाण्डवानां प्रियं कार्यमिति किं करवाणि वः।। <td> 1-159-2a<BR>1-159-2b
</tr>
<tr><td>
प्रच्छन्नं विदुरेणोक्तं प्रियं यन्म्लेच्छभाषया।<BR>त्वया च तत्तथेत्युक्तमेतद्विश्वासकारणम्।। <td> 1-159-3a<BR>1-159-3b
</tr>
<tr><td>
कृष्णपक्षे चतुर्दश्यां रात्रावस्यां पुरोचनः।<BR>भवनस्य तव द्वारि प्रदास्यति हुताशनम्।। <td> 1-159-4a<BR>1-159-4b
</tr>
<tr><td>
मात्रा सह प्रदग्धव्याः पाण्डवाः पुरुषर्षभाः।<BR>इति व्यवसितं तस्य धार्तराष्ट्रस्य दुर्मतेः।। <td> 1-159-5a<BR>1-159-5b
</tr>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-159-6x
</tr>
<tr><td>
उवाच तं सत्यधृतिः कुन्तीपुत्रो युधिष्ठिरः।<BR>अभिजानामि सौम्य त्वां सुहृदं विदुरस्य वै।। <td> 1-159-6a<BR>1-159-6b
</tr>
<tr><td>
शुचिमाप्तं प्रियं चैव सदा च दृढभक्तिकम्।<BR>न विद्यते कवेः किंचिदविज्ञातं प्रयोजनम्।। <td> 1-159-7a<BR>1-159-7b
</tr>
<tr><td>
यथा तस्य तथा नस्त्वं निर्विशेषा वयं त्वयि।<BR>भवतश्च यथा तस्य पालयास्मान्यथा कविः।। <td> 1-159-8a<BR>1-159-8b
</tr>
<tr><td>
इदं शरणमाग्नेयं मदर्थमिति मे मतिः।<BR>पुरोचनेन विहितं धार्तराष्ट्रस्य शासनात्।। <td> 1-159-9a<BR>1-159-9b
</tr>
<tr><td>
स पापः कोशवांश्चैव ससहायश्च दुर्मतिः।<BR>अस्मानपि च पापात्मा नित्यकालं प्रबाधते।। <td> 1-159-10a<BR>1-159-10b
</tr>
<tr><td>
स भवान्भोक्षयत्वस्मान्यत्नेनास्माद्धुताशनात्।<BR>अस्मास्विह हि दग्धेषु सकामः स्यात्सुयोधनः।। <td> 1-159-11a<BR>1-159-11b
</tr>
<tr><td>
समृद्धमायुधागारमिदं तस्य दुरात्मनः।<BR>वप्रान्तं निष्प्रतीकारमाश्रित्येदं कृतं महत्।। <td> 1-159-12a<BR>1-159-12b
</tr>
<tr><td>
इदं तदशुभं नूनं तस्य कर्म चिकीर्षितम्।<BR>प्रागेव विदुरो वेद तेनास्मानन्वबोधयत्।। <td> 1-159-13a<BR>1-159-13b
</tr>
<tr><td>
सेयमापदनुप्राप्ता क्षत्ता यां दृष्टवान्पुरा।<BR>पुरोचनस्याविदितानस्मांस्त्वं प्रतिमोचय।। <td> 1-159-14a<BR>1-159-14b
</tr>
<tr><td>
'''वैशंपायन उवाच।''' <td> 1-159-15x
</tr>
<tr><td>
स तथेति प्रतिश्रुत्य खनको यत्नमास्थितः।<BR>परिखामुत्किरन्नाम चकार च महाबिलम्।। <td> 1-159-15a<BR>1-159-15b
</tr>
<tr><td>
चक्रे च वेश्मनस्तस्य मध्ये नातिमहद्बिलम्।<BR>कपाटयुक्तमज्ञातं समं भूम्याश्च भारत।। <td> 1-159-16a<BR>1-159-16b
</tr>
<tr><td>
पुरोचनभयादेव व्यदधात्संवृतं मुखम्।<BR>स तस्य तु गृहद्वारि वसत्यशुभधीः सदा।<BR>तत्र ते सायुधाः सर्वे वसन्ति स्म क्षपां नृप।। <td> 1-159-17a<BR>1-159-17b<BR>1-159-17c
</tr>
<tr><td>
दिवा चरन्ति मृगयां पाण्डवेया वनाद्वनम्।<BR>विश्वस्तवदविश्वस्ता वञ्चयन्तः पुरोचनम्।। <td> 1-159-18a<BR>1-159-18b
</tr>
<tr><td>
अतुष्टास्तुष्टवद्राजन्नूषुः परमविस्मिताः।। <td> 1-159-19a
</tr>
<tr><td>
न चैनानन्वबुध्यन्त नरा नगरवासिनः।<BR>अन्यत्र विदुरामात्यात्तस्मात्खनकसत्तमात्।। <td> 1-159-20a<BR>1-159-20b
</tr>
<tr><td>
।। इति श्रीमन्महाभारते आदिपर्वणि <BR>जतुगृहपर्वणि ऊनषष्ट्यधिकशततमोऽध्यायः।। 159 ।। <td>
</tr></table>
= =
1-159-4 आर्द्रायां च पुरोचनः। भवनस्य निशि द्वारि इति ङ. पाठः।।
Line ६९ ⟶ १६५:
| next = [[महाभारतम्-01-आदिपर्व-160|आदिपर्व-160]]
}}
[[वर्गः:आदिपर्व]]
| |||