"ऋग्वेदः सूक्तं १.१४१" इत्यस्य संस्करणे भेदः

यदीमुप हवरते साधते मतिर्र्तस्य धेन अनयन्त सस्रुतः ||॥

तर्तीयमस्य वर्षभस्य दोहसे दशप्रमतिं जनयन्त योषणः ||॥

यदीमनु परदिवो मध्व आधवे गुहा सन्तं मातरिश्वा मथायति ||॥

उभा यदस्य जनुषं यदिन्वत आदिद यविष्ठो अभवद घर्णा शुचिः ||॥

अनु यत पूर्वा अरुहत सनाजुवो नि नव्यसीष्ववरासु धावते ||॥

देवान यत करत्वा मज्मना पुरुष्टुतो मर्तं संसं विश्वधा वेति धायसे ||॥

तस्य पत्मन दक्षुषः कर्ष्णजंहसः शुचिजन्मनो रज आ वयध्वनः ||॥

आदस्य ते कर्ष्णासो दक्षि सूरयः शूरस्येव तवेषथादीषते वयः ||॥

यत सीमनु करतुना विश्वथा विभुररान न नेमिः परिभूरजायथाः ||॥

तं तवा नु नव्यं सहसो युवन वयं भगं न कारेमहिरत्न धीमहि ||॥

रश्मीन्रिव यो यमति जन्मनी उभे देवानां शंसं रत आ च सुक्रतुः ||॥

स नो नेषन नेषतमैरमूरो.अग्निर्वामं सुवितं वस्यो अछ ||॥

अमी च ये मघवानो वयं च मिहं न सूरो अतिनिष टतन्युः ||॥