"ऋग्वेदः सूक्तं १.१५५" इत्यस्य संस्करणे भेदः

परप्र वः पान्तमन्धसो धियायते महे शूराय विष्णवे चार्चत ।

या सानुनि पर्वतानामदाभ्या महस्तस्थतुरर्वतेव साधुना ॥ ॥१॥

तवेषमित्थात्वेषमित्था समरणं शिमीवतोरिन्द्राविष्णू सुतपा वामुरुष्यति ।

या मर्त्याय परतिधीयमानमित कर्शानोरस्तुरसनामुरुष्यथः ॥प्रतिधीयमानमित्कृशानोरस्तुरसनामुरुष्यथः ॥२॥

ता ईं वर्धन्ति मह्यस्य पौंस्यं नि मातरा नयति रेतसे भुजे ।

दधाति पुत्रो.अवरंपुत्रोऽवरं परं पितुर्नाम तर्तीयमधितृतीयमधि रोचने दिवः ॥ ॥३॥

तत-तदिदस्यतत्तदिदस्य पौंस्यं गर्णीमसीनस्यगृणीमसीनस्य तरतुरव्र्कस्यत्रातुरवृकस्य मीळ्हुषः ।

यः पार्थिवानि तरिभिरिदत्रिभिरिद्विगामभिरुरु विगामभिरुरु करमिष्टोरुगायायक्रमिष्टोरुगायाय जीवसे ॥ ॥४॥

दवेद्वे इदस्य करमणेक्रमणे सवर्द्र्शो.अभिख्यायस्वर्दृशोऽभिख्याय मर्त्यो भुरण्यति ।

तर्तीयमस्यतृतीयमस्य नकिरा दधर्षति वयश्चन पतयन्तः पतत्रिणः ॥ ॥५॥

चतुर्भिः साकं नवतिं च नामभिश्चक्रं न वर्त्तंवृत्तं वयतीन्रवीविपतव्यतीँरवीविपत् ।