|
<div class="verse">
<pre>
मा नो मित्रो वरुणो अर्यमायुरिन्द्र रभुक्षाऋभुक्षा मरुतः परिख्यनपरि ।ख्यन् ।
यदयद्वाजिनो वाजिनो देवजतस्यदेवजातस्य सप्तेः परवक्ष्यामोप्रवक्ष्यामो विदथे वीर्याणि ॥ ॥१॥
यन निर्णिजायन्निर्णिजा रेक्णसा पराव्र्तस्यप्रावृतस्य रतिंरातिं गर्भीतांगृभीतां मुखतो नयन्ति ।
सुप्रनजोसुप्राङजो मेम्यद विश्वरूपमेम्यद्विश्वरूप इन्द्रापूष्णोः परियमप्येतिप्रियमप्येति पाथः ॥ ॥२॥
एष छागःच्छागः पुरो अश्वेन वाजिना पूष्णो भागो नीयते विश्वदेव्यः ।
अभिप्रियं यतयत्पुरोळाशमर्वता पुरोळाशमर्वता तवष्टेदेनंत्वष्टेदेनं सौश्रवसाय जिन्वति ॥ ॥३॥
यद धविष्यं रतुशोयद्धविष्यमृतुशो देवयानं तरिर्मानुषाःत्रिर्मानुषाः पर्यश्वं नयन्ति ।
अत्रा पूष्णः परथमोप्रथमो भाग एति यज्ञं देवेभ्यः परतिवेदयन्नजः ॥प्रतिवेदयन्नजः ॥४॥
होताध्वर्युरावया अग्निमिन्धो गरावग्राभग्रावग्राभ उत शंस्ता सुविप्रः ।
तेन यज्ञेन सवरंक्र्तेनस्वरंकृतेन सविष्टेनस्वैष्टेन वक्षणा आप्र्णध्वमआ ॥पृणध्वम् ॥५॥
यूपव्रस्का उत ये यूपवाहाश्चषालं ये अश्वयूपाय तक्षति ।
ये चार्वते पचनं सम्भरन्त्युतो तेषामभिगूर्तिर्न इन्वतु ॥ ॥६॥
उप परागात सुमन मे.अधायिप्रागात्सुमन्मेऽधायि मन्म देवानामाशा उप वीतप्र्ष्ठःवीतपृष्ठः ।
अन्वेनं विप्रा रषयोऋषयो मदन्ति देवानां पुष्टे चक्र्माचकृमा सुबन्धुम ॥सुबन्धुम् ॥७॥
यद वाजिनोयद्वाजिनो दाम सुन्दानमर्वतोसंदानमर्वतो या शीर्षण्या रशनारज्जुरस्यरशना रज्जुरस्य ।
यद वायद्वा घास्य परभ्र्तमास्येप्रभृतमास्ये तर्णंतृणं सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु ॥ ॥८॥
यदश्वस्य करविषोक्रविषो मक्षिकाश यदयद्वा वास्वरौ सवरौ सवधितौस्वधितौ रिप्तमस्ति ।
यदयद्धस्तयोः धस्तयोः शमितुर्यन नखेषुशमितुर्यन्नखेषु सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु ॥ ॥९॥
यदूवध्यमुदरस्यापवाति य आमस्य करविषोक्रविषो गन्धो अस्ति ।
सुक्र्तासुकृता तच्छमितारः कर्ण्वन्तूतकृण्वन्तूत मेधं शर्तपाकंशृतपाकं पचन्तु ॥ ॥१०॥
यत तेयत्ते गात्रादग्निना पच्यमानादभि शूलं निहतस्यावधावति ।
मा तदतद्भूम्यामा भूम्यामाश्रिषन्मा शरिषन मा तर्णेषुतृणेषु देवेभ्यस्तदुशद्भ्यो रातमस्तु ॥ ॥११॥
ये वाजिनं परिपश्यन्ति पक्वं य ईमाहुः सुरभिर्निर्हरेति ।
ये चार्वतो मांसभिक्षामुपासत उतो तेषामभिगूर्तिर्न इन्वतु ॥ ॥१२॥
यनयन्नीक्षणं नीक्षणं मांस्पचन्यामाँस्पचन्या उखाया या पात्राणि यूष्णासेचनानियूष्ण आसेचनानि ।
ऊष्मण्यापिधाना चरूणामङकाःचरूणामङ्काः सूनाःपरिसूनाः भूषन्त्यश्वमपरि ॥भूषन्त्यश्वम् ॥१३॥
निक्रमणं निषदनं विवर्तनं यच्च पड्बीशमर्वतः ।
यच्च पपौ यच्च घासिं जघास सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु ॥ ॥१४॥
मा तवाग्निर्ध्वनयीदत्वाग्निर्ध्वनयीद्धूमगन्धिर्मोखा धूमगन्धिर्मोखा भराजन्त्यभिभ्राजन्त्यभि विक्त जघ्रिः ।
इष्टं वीतमभिगूर्तं वषट्क्र्तंवषट्कृतं तं देवासः परतिप्रति गर्भ्णन्त्यश्वम ॥गृभ्णन्त्यश्वम् ॥१५॥
यदश्वाय वास उपस्त्र्णन्त्यधीवासंउपस्तृणन्त्यधीवासं या हिरण्यान्यस्मै ।
सन्दानमर्वन्तंसंदानमर्वन्तं पड्बीशं परियाप्रिया देवेष्वा यामयन्ति ॥ ॥१६॥
यत तेयत्ते सादे महसा शूक्र्तस्यशूकृतस्य पार्ष्ण्या वा कशया वा तुतोद ।
सरुचेवस्रुचेव ता हविषो अध्वरेषु सर्वा ता ते बरह्मणासूदयामिब्रह्मणा ॥सूदयामि ॥१७॥
चतुस्त्रिंशद्वाजिनो देवबन्धोर्वङ्क्रीरश्वस्य स्वधितिः समेति ।
चतुस्त्रिंशद वाजिनो देवबन्धोर्वङकरीरश्वस्य सवधितिःसमेति ।
अछिद्राअच्छिद्रा गात्रा वयुना कर्णोतकृणोत परुष-परुरनुघुष्यपरुष्परुरनुघुष्या वि शस्त ॥ ॥१८॥
एकस्त्वष्तुरश्वस्याएकस्त्वष्टुरश्वस्या विशस्ता दवाद्वा यन्तारा भवतस्तथर्तुःभवतस्तथ ।ऋतुः ।
या ते गात्राणांगात्राणामृतुथा रतुथाकृणोमि कर्णोमिताता ता-तापिण्डानां पिण्डनां परप्र जुहोम्यग्नौ ॥ ॥१९॥
मा तवात्वा तपत परियतपत्प्रिय आत्मापियन्तं मा सवधितिस्तन्वस्वधितिस्तन्व आ तिष्ठिपत तेतिष्ठिपत्ते ।
मा ते गर्ध्नुरविशस्तातिहायगृध्नुरविशस्तातिहाय छिद्रा गात्रण्यसिनागात्राण्यसिना मिथू कः ॥ ॥२०॥
न वा उ एतन मरियसेएतन्म्रियसे न रिष्यसि देवानिदेषिदेवाँ इदेषि पथिभिः सुगेभिः ।
हरी ते युञ्जा पर्षतीपृषती अभूतामुपास्थाद वाजीअभूतामुपास्थाद्वाजी धुरि रासभस्य ॥ ॥२१॥
सुगव्यं नो वाजी सवश्व्यंस्वश्व्यं पुंसः पुत्रानुतपुत्राँ उत विश्वापुषं रयिमरयिम् ।
अनागास्त्वं नो अदितिः कर्णोतुकृणोतु कषत्रंक्षत्रं नो अश्वो वनतां हविष्मानहविष्मान् ॥॥२२॥
</pre>
</div>
| 