|
<div class="verse">
<pre>
यदक्रन्दः परथमंप्रथमं जायमान उद्यन समुद्रादुतउद्यन्समुद्रादुत वा पुरीषातपुरीषात् ।
शयेनस्यश्येनस्य पक्षा हरिणस्य बाहू उपस्तुत्यं महि जातं ते अर्वन ॥अर्वन् ॥१॥
यमेन दत्तं तरितत्रित एनमायुनगिन्द्र एणं परथमोप्रथमो अध्यतिष्ठतअध्यतिष्ठत् ।
गन्धर्वो अस्य रशनामग्र्भ्णात सूरादश्वंरशनामगृभ्णात्सूरादश्वं वसवो निरतष्ट ॥ ॥२॥
असि यमो अस्यादित्यो अर्वन्नसि तरितोत्रितो गुह्येन वरतेनव्रतेन ।
असि सोमेन समया विप्र्क्तविपृक्त आहुस्ते तरीणित्रीणि दिवि बन्धनानि ॥ ॥३॥
तरीणित्रीणि त आहुर्दिवि बन्धनानि तरीण्यप्सुत्रीण्यप्सु तरीण्यन्तःत्रीण्यन्तः समुद्रे ।
उतेव मे वरुणश्चन्त्स्यर्वन यत्रावरुणश्छन्त्स्यर्वन्यत्रा त आहुः परमं जनित्रम ॥जनित्रम् ॥४॥
इमा ते वाजिन्नवमार्जनानीमा शफानां सनितुर्निधाना ।
अत्रा ते भद्रा रशना अपश्यं रतस्यअपश्यमृतस्य या अभिरक्षन्तिगोपाःअभिरक्षन्ति ॥गोपाः ॥५॥
आत्मानं ते मनसारादजानामवो दिवा पतयन्तं पतंगमपतंगम् ।
शिरो अपश्यं पथिभिः सुगेभिररेणुभिर्जेहमानं पतत्रि ॥ ॥६॥
अत्रा ते रूपमुत्तममपश्यं जिगीषमाणमिष आ पदेगोःपदे ।गोः ।
यदा ते मर्तो अनु भोगमानळ आदिद गरसिष्ठभोगमानळादिद्ग्रसिष्ठ ओषधीरजीगः ॥ ॥७॥
अनु तवात्वा रथो अनु मर्यो अर्वन्ननु गावो.अनुगावोऽनु भगः कनीनामकनीनाम् ।
अनु वरातासस्तवव्रातासस्तव सख्यमीयुरनु देवा ममिरे वीर्यं ते ॥ ॥८॥
हिरण्यश्र्ङगो.अयोहिरण्यशृङ्गोऽयो अस्य पादा मनोजवा अवर इन्द्र आसीतआसीत् ।
देवा इदस्य हविरद्यमायन योहविरद्यमायन्यो अर्वन्तं परथमो अध्यतिष्ठतप्रथमो ॥अध्यतिष्ठत् ॥९॥
ईर्मान्तासः सिलिकमध्यमासः सं शूरणासो दिव्यासो अत्याः ।
हंसा इव शरेणिशोश्रेणिशो यतन्ते यदाक्षिषुर्दिव्यमज्ममश्वाः ॥ ॥१०॥
तव शरीरं पतयिष्ण्वर्वन तवपतयिष्ण्वर्वन्तव चित्तं वात इव धरजीमानध्रजीमान् ।
तव शर्ङगाणिशृङ्गाणि विष्ठिता पुरुत्रारण्येषु जर्भुराणा चरन्ति ॥ ॥११॥
उप परागाच्छसनंप्रागाच्छसनं वाज्यर्वा देवद्रीचा मनसा दीध्यानः ।
अजः पुरो नीयते नाभिरस्यानु पश्चातपश्चात्कवयो कवयोयन्ति यन्तिरेभाः ॥रेभाः ॥१२॥
उप परागातप्रागात्परमं परमंयत्सधस्थमर्वाँ यत सधस्थमर्वानछाअच्छा पितरं मातरं च ।
अद्या देवाञ जुष्टतमोदेवाञ्जुष्टतमो हि गम्या अथा शास्ते दाशुषे वार्याणि ॥॥१३॥
</pre>
</div>
| 