Content deleted Content added
|
|
<div class="verse">
<pre>
मत्स्यपायि ते महः पात्रस्येव हरिवो मत्सरो मदः ।
वर्षावृषा ते वर्ष्णवृष्ण इन्दुर्वाजी सहस्रसातमः ॥ ॥१॥
आ नस्ते गन्तु मत्सरो वर्षावृषा मदो वरेण्यः ।
सहावाँ इन्द्र सानसिः पृतनाषाळमर्त्यः ॥२॥
सहावानिन्द्रसानसिः पर्तनाषाळ अमर्त्यः ॥
तवंत्वं हि शूरः सनिता चोदयो मनुषो रथमरथम् ।
सहावान दस्युमव्रतमोषःसहावान्दस्युमव्रतमोषः पात्रं न शोचिषा ॥ ॥३॥
मुषाय सुर्यंसूर्यं कवे चक्रमीशान ओजसा ।
वह शुष्णायवधंशुष्णाय वधं कुत्सं वातस्याश्वैः ॥ ॥४॥
शुष्मिन्तमो हि ते मदो दयुम्निन्तमद्युम्निन्तम उत करतुःक्रतुः ।
वर्त्रघ्नावृत्रघ्ना वरिवोविदा मंसीष्ठा अश्वसातमः ॥ ॥५॥
यथा पुर्वेभ्योपूर्वेभ्यो जरित्र्भ्यजरितृभ्य इन्द्र मय इवापो न तर्ष्यतेतृष्यते बभूथ ।
तामनु तवात्वा निविदं जोहवीमि वि...विद्यामेषं ॥वृजनं जीरदानुम् ॥६॥
</pre>
</div>
|