"ऋग्वेदः सूक्तं १.१८२" इत्यस्य संस्करणे भेदः

अभूदिदं वयुनमो षु भूषता रथो वर्षण्वान मदतावृषण्वान्मदता मनीषिणः ।

धियंजिन्वा धिष्ण्या विश्पलावसू दिवो नपातनपाता सुक्र्तेसुकृते शुचिव्रता ॥ ॥१॥

इन्द्रतमा हि धिष्ण्या मरुत्तमा दस्रा दंसिष्ठा रथ्या रथीतमा ।

पूर्णं रथं वहेथे मध्व आचितं तेन दाश्वांसमुप याथो अश्विना ॥ ॥२॥

किमत्र दस्रा कर्णुथःकृणुथः किमासाथे जनो यः कश्चिदहविर्महीयते ।

अति करमिष्टंक्रमिष्टं जुरतं पणेरसुं जयोतिर्विप्रायज्योतिर्विप्राय कर्णुतंकृणुतं वचस्यवे ॥ ॥३॥

जम्भयतमभितो रायतः शुनो हतं मर्धोमृधो विदथुस्तान्यश्विना ।

वाचं-वाचंवाचंवाचं जरितू रत्निनीं कर्तमुभाकृतमुभा शंसं नासत्यावतं मम ॥ ॥४॥

युवमेतं चक्रथुः सिन्धुषु पलवमात्मन्वन्तंप्लवमात्मन्वन्तं पक्षिणन्तौग्र्यायपक्षिणं कमतौग्र्याय ।कम् ।

येन देवत्रा मनसा निरूहथुः सुपप्तनीपेतथुःसुपप्तनी कषोदसोपेतथुः महःक्षोदसो ॥महः ॥५॥

अवविद्धं तौग्र्यमप्स्वन्तरनारम्भणे तमसि परविद्धमप्रविद्धम् ।

चतस्रो नावो जठलस्य जुष्टा उदश्विभ्यामिषिताः पारयन्ति ॥ ॥६॥

कः सविद वर्क्षोस्विद्वृक्षो निष्ठितो मध्ये अर्णसो यं तौग्र्यो नाधितः पर्यषस्वजतपर्यषस्वजत् ।

पर्णा मर्गस्यमृगस्य पतरोरिवारभ उदश्विना ऊहथुः शरोमतायश्रोमताय कम ॥कम् ॥७॥

तद वांतद्वां नरा नासत्यावनु षयाद यद वांष्याद्यद्वां मानास उचथमवोचनउचथमवोचन् ।

अस्मादद्य सदसः सोम्यादा] वि...विद्यामेषं ॥वृजनं जीरदानुम् ॥८॥