|
<div class="verse">
<pre>
कतरा पूर्वा कतरापरायोः कथा जाते कवयः को वि वेद ।
विश्वं तमनात्मना बिभ्र्तोबिभृतो यद धयद्ध नाम वि वर्तेते अहनी चक्रियेव ॥ ॥१॥
भूरिं दवेद्वे अचरन्ती चरन्तं पद्वन्तं गर्भमपदी दधाते ।
नित्यं न सूनुं पित्रोरुपस्थे दयावाद्यावा रक्षतं पर्थिवीपृथिवी नो अभ्वात ॥अभ्वात् ॥२॥
अनेहो दात्रमदितेरनर्वं हुवे सवर्वदवधंस्वर्वदवधं नमस्वतनमस्वत् ।
तद रोदसीतद्रोदसी जनयतं जरित्रे दयावाद्यावा रक्षतं पृथिवी ...नो ॥अभ्वात् ॥३॥
अतप्यमाने अवसावन्ती अनु षयामष्याम रोदसी देवपुत्रे ।
उभे देवानामुभयेभिरह्नां दयावाद्यावा ...रक्षतं ॥पृथिवी नो अभ्वात् ॥४॥
संगछमानेसंगच्छमाने युवती समन्ते सवसारास्वसारा जामी पित्रोरुपस्थे ।
अभिजिघ्रन्ती भुवनस्य नाभिं दयावाद्यावा ...रक्षतं ॥पृथिवी नो अभ्वात् ॥५॥
उर्वी सद्मनी बर्हतीबृहती रतेनऋतेन हुवे देवानामवसा जनित्री ।
दधाते ये अम्र्तंअमृतं सुप्रतीके दयावाद्यावा ...रक्षतं ॥पृथिवी नो अभ्वात् ॥६॥
उर्वी पर्थ्वीपृथ्वी बहुले दूरेन्तेदूरेअन्ते उप बरुवेब्रुवे नमसा यज्ञे अस्मिनअस्मिन् ।
दधाते ये सुभगे सुप्रतूर्ती दयावाद्यावा ...रक्षतं ॥पृथिवी नो अभ्वात् ॥७॥
देवानदेवान्वा वा यच्चक्र्मायच्चकृमा कच्चिदागः सखायं वा सदमिज्जास्पतिं वा ।
इयं धीर्भूया अवयानमेषां दयावाद्यावा ..रक्षतं .पृथिवी ॥नो अभ्वात् ॥८॥
उभा शंसा नर्या मामविष्टामुभे मामूती अवसा सचेतामसचेताम् ।
भूरि चिदर्यः सुदास्तरायेषा मदन्त इषयेम देवाः ॥ ॥९॥
रतंऋतं दिवे तदवोचं पर्थिव्यापृथिव्या अभिश्रावाय परथमंप्रथमं सुमेधाः ।
पातामवद्याद दुरितादभीकेपातामवद्याद्दुरितादभीके पिता माता च रक्षतामवोभिः ॥ ॥१०॥
इदं दयावाप्र्थिवीद्यावापृथिवी सत्यमस्तु पितर्मातर्यदिहोपब्रुवे वामवाम् ।
भूतं देवानामवमे अवोभिर्विद्या...अवोभिर्विद्यामेषं ॥वृजनं जीरदानुम् ॥११॥
</pre>
</div>
| 