|
<div class="verse">
<pre>
सोमस्य मा तवसं वक्ष्यग्ने वह्निं चकर्थ विदथे यजध्यै ।
देवानछादेवाँ दीद्यदअच्छा युञ्जेदीद्यद्युञ्जे अद्रिं शमाये अग्ने तन्वंजुषस्वतन्वं ॥जुषस्व ॥१॥
पराञ्चंप्राञ्चं यज्ञं चक्र्मचकृम वर्धतां गीः समिद्भिरग्निं नमसा दुवस्यनदुवस्यन् ।
दिवः शशासुर्विदथा कवीनां गर्त्सायगृत्साय चित तवसेचित्तवसे गातुमीषुः ॥ ॥२॥
मयो दधे मेधिरः पूतदक्षो दिवः सुबन्धुर्जनुषा पर्थिव्याःपृथिव्याः ।
अविन्दन्नु दर्शतमप्स्वन्तर्देवासो अग्निमपसि सवसॄणाम ॥स्वसॄणाम् ॥३॥
अवर्धयन सुभगंअवर्धयन्सुभगं सप्त यह्वीः शवेतंश्वेतं जज्ञानमरुषम्महित्वाजज्ञानमरुषं महित्वा ।
शिशुं न जातमभ्यारुरश्वा देवासो अग्निंजनिमनअग्निं वपुष्यन ॥जनिमन्वपुष्यन् ॥४॥
शुक्रेभिरङगैशुक्रेभिरङ्गै रज आततन्वान करतुंआततन्वान्क्रतुं पुनानः कविभिः पवित्रैः ।
शोचिर्वसानः पर्यायुरपां शरियोश्रियो मिमीते बर्हतीरनूनाः ॥बृहतीरनूनाः ॥५॥
वव्राजा सीमनदतीरदब्धा दिवो यह्वीरवसाना अनग्नाः । ▼
सना अत्र युवतयः सयोनीरेकं गर्भं दधिरे सप्त वाणीः ॥ ॥६॥▼▲वव्राजा सीमनदतीरदब्धा दिवो यह्वीरवसाना अनग्नाः ।
सतीर्णास्तीर्णा अस्य संहतो विश्वरूपा घर्तस्यघृतस्य योनौ सरवथेस्रवथे मधूनाममधूनाम् । ▼▲सना अत्र युवतयः सयोनीरेकं गर्भं दधिरे सप्त वाणीः ॥
अस्थुरत्र धेनवः पिन्वमाना मही दस्मस्य मातरा समीची ॥ ॥७॥▼▲सतीर्णा अस्य संहतो विश्वरूपा घर्तस्य योनौ सरवथे मधूनाम ।
बभ्राणः सूनो सहसो वयद्यौद दाधानःव्यद्यौद्दधानः शुक्रा रभसा वपूंषि । ▼▲अस्थुरत्र धेनवः पिन्वमाना मही दस्मस्य मातरा समीची ॥
शचोतन्तिश्चोतन्ति धारा मधुनो घर्तस्यघृतस्य वर्षावृषा यत्र वाव्र्धेवावृधे काव्येन ॥ ॥८॥▼▲बभ्राणः सूनो सहसो वयद्यौद दाधानः शुक्रा रभसा वपूंषि ।
पितुश्चिदूधर्जनुषा विवेद वयस्यव्यस्य धारा अस्र्जद विअसृजद्वि धेनाः । ▼▲शचोतन्ति धारा मधुनो घर्तस्य वर्षा यत्र वाव्र्धे काव्येन ॥
गुहा चरन्तं सखिभिः शिवेभिर्दिवो यह्वीभिर्नगुहायह्वीभिर्न बभूवगुहा ॥बभूव ॥९॥▼▲पितुश्चिदूधर्जनुषा विवेद वयस्य धारा अस्र्जद वि धेनाः ।
पितुश्च गर्भं जनितुश्च बभ्रे पूर्वीरेको अधयत पीप्यानाःअधयत्पीप्यानाः । ▼▲गुहा चरन्तं सखिभिः शिवेभिर्दिवो यह्वीभिर्नगुहा बभूव ॥
वर्ष्णेवृष्णे सपत्नी शुचये सबन्धू उभे अस्मै मनुष्येनिमनुष्ये पाहिनि ॥पाहि ॥१०॥▼
उरौ महाननिबाधेमहाँ अनिबाधे ववर्धापो अग्निं यशसः सं हि पूर्वीः । ▼▲पितुश्च गर्भं जनितुश्च बभ्रे पूर्वीरेको अधयत पीप्यानाः ।
ऋतस्य योनावशयद्दमूना जामीनामग्निरपसि स्वसॄणाम् ॥११॥
▲वर्ष्णे सपत्नी शुचये सबन्धू उभे अस्मै मनुष्येनि पाहि ॥
अक्रो न बभ्रिः समिथे महीनां दिद्र्क्षेयःदिदृक्षेयः सूनवे भार्जीकःभाऋजीकः । ▼▲उरौ महाननिबाधे ववर्धापो अग्निं यशसः सं हि पूर्वीः ।
उदुस्रिया जनिता यो जजानापां गर्भो नर्तमोनृतमो यह्वो अग्निः ॥ ॥१२॥▼रतस्य योनावशयद दमूना जामीनामग्निरपसिस्वसॄणाम ॥
अपां गर्भं दर्शतमोषधीनां वना जजान सुभगा विरूपमविरूपम् । ▼▲अक्रो न बभ्रिः समिथे महीनां दिद्र्क्षेयः सूनवे भार्जीकः ।
देवासश्चिन मनसादेवासश्चिन्मनसा सं हि जग्मुः पनिष्ठं जातं तवसं दुवस्यन ॥दुवस्यन् ॥१३॥▼▲उदुस्रिया जनिता यो जजानापां गर्भो नर्तमो यह्वो अग्निः ॥
बर्हन्तबृहन्त इदइद्भानवो भानवो भार्जीकमग्निंभाऋजीकमग्निं सचन्त विद्युतो न शुक्राः । ▼▲अपां गर्भं दर्शतमोषधीनां वना जजान सुभगा विरूपम ।
गुहेव वृद्धं सदसि स्वे अन्तरपार ऊर्वे अमृतं दुहानाः ॥१४॥
▲देवासश्चिन मनसा सं हि जग्मुः पनिष्ठं जातं तवसं दुवस्यन ॥
ईळे च तवात्वा यजमानो हविर्भिरीळे सखित्वं सुमतिं निकामः । ▼▲बर्हन्त इद भानवो भार्जीकमग्निं सचन्त विद्युतो न शुक्राः ।
देवैरवो मिमीहि सं जरित्रे रक्षा च नो दम्येभिरनीकैः ॥ ॥१५॥▼गुहेव वर्द्धं सदसि सवे अन्तरपार ऊर्वे अम्र्तन्दुहानाः ॥
उपक्षेतारस्तव सुप्रणीते.अग्नेसुप्रणीतेऽग्ने विश्वानि धन्या दधानाः । ▼
सुरेतसा श्रवसा तुञ्जमाना अभि ष्याम पृतनायूँरदेवान् ॥१६॥
▲ईळे च तवा यजमानो हविर्भिरीळे सखित्वं सुमतिं निकामः ।
आ देवानामभवः केतुरग्ने मन्द्रो विश्वानि काव्यानि विद्वानविद्वान् । ▼▲देवैरवो मिमीहि सं जरित्रे रक्षा च नो दम्येभिरनीकैः ॥
प्रति मर्ताँ अवासयो दमूना अनु देवान्रथिरो यासि साधन् ॥१७॥
▲उपक्षेतारस्तव सुप्रणीते.अग्ने विश्वानि धन्या दधानाः ।
नि दुरोणे अम्र्तोअमृतो मर्त्यानां राजा ससाद विदथानि साधनसाधन् । ▼सुरेतसा शरवसा तुञ्जमाना अभि षयाम पर्तनायून्रदेवान ॥
घृतप्रतीक उर्विया व्यद्यौदग्निर्विश्वानि काव्यानि विद्वान् ॥१८॥
▲आ देवानामभवः केतुरग्ने मन्द्रो विश्वानि काव्यानि विद्वान ।
आ नो गहि सख्येभिः शिवेभिर्महान्महीभिरूतिभिः सरण्यन् ।
परति मर्तानवासयो दमूना अनु देवान रथिरो यासिसाधन ॥
अस्मे रयिं बहुलं सन्तरुत्रंसंतरुत्रं सुवाचं भागं यशसं कर्धीकृधी नः ॥ ॥१९॥▼▲नि दुरोणे अम्र्तो मर्त्यानां राजा ससाद विदथानि साधन ।
एता ते अग्ने जनिमा सनानि परप्र पूर्व्याय नूतनानि वोचमवोचम् । ▼घर्तप्रतीक उर्विया वयद्यौदग्निर्विश्वानि काव्यानि विद्वान ॥
महान्ति वृष्णे सवना कृतेमा जन्मञ्जन्मन्निहितो जातवेदाः ॥२०॥
आ नो गहि सख्येभिः शिवेभिर्महान महीभिरूतिभिः सरण्यन ।
जन्मञ-जन्मन निहितोजन्मञ्जन्मन्निहितो जातवेदा विश्वामित्रेभिरिध्यते अजस्रः । ▼▲अस्मे रयिं बहुलं सन्तरुत्रं सुवाचं भागं यशसं कर्धी नः ॥
तस्य वयं सुमतौ यज्ञियस्यापि भद्रे सौमनसे सयाम ॥स्याम ॥२१॥▼
इमं यज्ञं सहसावन तवंसहसावन्त्वं नो देवत्रा धेहि सुक्रतो रराणः । ▼▲एता ते अग्ने जनिमा सनानि पर पूर्व्याय नूतनानि वोचम ।
प्र यंसि होतर्बृहतीरिषो नोऽग्ने महि द्रविणमा यजस्व ॥२२॥
महान्ति वर्ष्णे सवना कर्तेमा जन्मञ-जन्मन निहितो जातवेदाः ॥
इळामग्ने पुरुदंसं सनिं गोः शश्वत्तमं हवमानायसाधहवमानाय ।साध ।▼▲जन्मञ-जन्मन निहितो जातवेदा विश्वामित्रेभिरिध्यते अजस्रः ।
सयान नःस्यान्नः सूनुस्तनयो विजावाग्ने सा ते सुमतिर्भुत्वस्मेसुमतिर्भूत्वस्मे ॥॥२३॥▼▲तस्य वयं सुमतौ यज्ञियस्यापि भद्रे सौमनसे सयाम ॥
▲इमं यज्ञं सहसावन तवं नो देवत्रा धेहि सुक्रतो रराणः ।
पर यंसि होतर्ब्र्हतीरिषो नो.अग्ने महि दरविनमा यजस्व ॥
▲इळामग्ने पुरुदंसं सनिं गोः शश्वत्तमं हवमानायसाध ।
▲सयान नः सूनुस्तनयो विजावाग्ने सा ते सुमतिर्भुत्वस्मे ॥
| 