"ऋग्वेदः सूक्तं ३.२९" इत्यस्य संस्करणे भेदः

इळायास्त्वा पदे वयं नाभा पर्थिव्या अधि |

जातवेदो नि धीमह्यग्ने हव्याय वोळ्हवे ||

मन्थता नरः कविमद्वयन्तं परचेतसमम्र्तं सुप्रतीकम |

यज्ञस्य केतुं परथमं पुरस्तादग्निं नरो जनयता सुशेवम ||

कर्णोत धूमं वर्षणं सखायो.अस्रेधन्त इतन वाजमछ |

अयमग्निः पर्तनाषाट सुवीरो येन देवासो असहन्त दस्यून ||

अयं ते योनिर्र्त्वियो यतो जातो अरोचथाः |

तं जानन्नग्न आ सीदाथा नो वर्धया गिरः ||

अजीजनन्नम्र्तं मर्त्यासो.अस्रेमाणं तरणिं वीळुजम्भम |

दश सवसारो अग्रुवः समीचीः पुमांसं जातमभि सं रभन्ते ||

पर सप्तहोता सनकादरोचत मातुरुपस्थे यदशोचदूधनि |

न नि मिषति सुरणो दिवे-दिवे यदसुरस्य जठरादजायत ||

यदद्य तवा परयति यज्ञे अस्मिन होतश्चिकित्वो.अव्र्णीमहीह |

धरुवमया धरुवमुताशमिष्ठाः परजानन विद्वानुप याहि सोमम ||