"ऋग्वेदः सूक्तं ३.४०" इत्यस्य संस्करणे भेदः

इन्द्र तवात्वा वर्षभंवृषभं वयं सुते सोमे हवामहे ।

स पाहि मध्वो अन्धसः ॥ ॥१॥

इन्द्र करतुविदंक्रतुविदं सुतं सोमं हर्य पुरुष्टुत ।

इन्द्र परप्र णो धितावानं यज्ञं विश्वेभिर्देवेभिः ।

तिर सतवानस्तवान विश्पते ॥ ॥३॥

इन्द्र सोमाः सुता इमे तव परप्र यन्ति सत्पते ।

कषयंक्षयं चन्द्रास इन्दवः ॥ ॥४॥

दधिष्वा जठरे सुतं सोममिन्द्र वरेण्यमवरेण्यम् ।

तव दयुक्षासद्युक्षास इन्दवः ॥ ॥५॥

गिर्वणः पाहि नः सुतं मधोर्धाराभिरज्यसे ।

इन्द्र तवादातमिद यशः ॥त्वादातमिद्यशः ॥६॥

अभि दयुम्नानिद्युम्नानि वनिन इन्द्रं सचन्ते अक्षिता ।

पीत्वी सोमस्य वाव्र्धे ॥वावृधे ॥७॥

अर्वावतो न आ गहि परावतश्च वर्त्रहनवृत्रहन् ।

इमा जुषस्व नो गिरः ॥ ॥८॥

यदन्तरा परावतमर्वावतं च हूयसे ।

इन्द्रेह तत आ गहि ॥॥९॥