"पृष्ठम्:पद्मिनीपरिणयः.pdf/१२" इत्यस्य संस्करणे भेदः
(लघु) Shivaram ac (Talk)इत्यस्य सम्पादनम् अपमर्ज्य Shubha इति अन्तिमपुनरावृत्तिः । |
Wrong revertion |
||
| पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | पुटाङ्गम् (उपयोगार्थम्) : | ||
| पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
<center>॥ श्रीः ॥ <br /> |
|||
<big>॥ श्रीपद्मिनीषरिणयकथासङ्ग्रहः ॥</big><br /></center> |
|||
<br /> |
|||
कासारो नाम राजाऽसीरुपद्मिनीति तन्नुभवा । तस्याभूतनयो राज्ञः कुमुदाकर इत्यपि {। १ ।। दृष्टीदयधराभिख्यराजपुत्रस्य पद्मिनी । भास्करस्याकृतिं चिल तस्मिन् भेजे रतिं स्वयम् ।। २ ॥ कुमुदकरनामा तु सुधाक्ररसुताकृतिम् । - चिले विलोक्य रक्तोऽभूत कौमुद्यां नाम योषि ते ।। ३ ।। मतभेो नाम दुर्बुद्धिः कौमुदीं स्ववशेोऽक्ररंीत् । स्वपुत्रस्य कृते बालां नीत्वा स्वनिलयं स्वयम् ।। ४ ।। ( जीमूतो नाम दुर्मधाश्चक्रमे पद्मिनीं स्वयम् ) स्निग्धं कासारभूमीशं ययाचे सचिवेन ताम् । हिमानीढयेित: क्रश्चित् दुर्धीस्तुहिनमoडल: । '-५ ।। मतभस्य सखा वझयः पद्मिनीं ह्र्तुमुद्यतः । एतत्सवै समालोच्य कासारो व्याकुलीभवन् ।। ६ ।। येोगिनं शारदानन्दं पुन्नयेोरेिष्टसिद्धये । अवृणेोल्लग्नकं प्राप्य कशिस्तम्बाख्यशिcयकम् ।। ७ ।। स तूदयधरं प्राप्य * त्वत्पुत्रं भास्कराह्वयम् । अभ्यासये धनुर्विद्या'मित्युक्तूं शिष्यमातनोत् ।। ८ ।। कासारपुरमानीतेो गुरुणा तेन भास्करः । तत्र यातां तमीऽभिख्यां जीमूतेन पचेीदिताम् ।। ०, ५॥ अीवरीतुं तदात्मानमुद्यतां भास्करोऽवधीत् । कासाराय ददौ पूर्वे मसन्नश्चन्द्रशेखरः ।। १० ।। अन्तःस्थरलें मुकुलं व्याजहार च तं नृपम् । * येनेदं मुकुलॆ स्पर्शात् क्रियतेऽत्र विकिस्वरम् ।। ११ ।। विद्धि ते वैष्णवे धाम जामाता स भवे'दिति । स तःमुकुलमादाय शारदानन्दसन्निधैौ ।। १२ ।। |
|||
<poem> |
|||
� |
|||
कासारो नाम राजाऽसीत्पद्मिनीति तनुभवा । |
|||
तस्याभूतनयो राज्ञः कुमुदाकर इत्यपि ॥ १ ॥ |
|||
दृष्ट्वोदयधराभिख्यराजपुत्रस्य पद्मिनी । |
|||
भास्करस्याकृतिं चित्रे तस्मिन् भेजे रतिं स्वयम् ॥ २ ॥ |
|||
कुमुदकरनामा तु सुधाकरसुताकृतिम् । |
|||
चित्रे विलोक्य रक्तोऽभूत कौमुद्यां नाम योषि ते ॥ ३ ॥ |
|||
मत्तेभो नाम दुर्बुद्धिः कौमुदीं स्ववशेऽकरोत् । |
|||
स्वपुत्रस्य कृते बालां नीत्वा स्वनिलयं स्वयम् ।। ४ ।। |
|||
(जीमूतो नाम दुर्मधाश्चक्रमे पद्मिनीं स्वयम्) स्निग्धं कासारभूमीशं ययाचे सचिवेन ताम् । |
|||
हिमानीढयेित: क्रश्चित् दुर्धीस्तुहिनमoडल: ॥ ५ ॥ |
|||
मतभस्य सखा वझयः पद्मिनीं ह्र्तुमुद्यतः । |
|||
एतत्सवै समालोच्य कासारो व्याकुलीभवन् ॥ ६ ॥ |
|||
येोगिनं शारदानन्दं पुन्नयेोरेिष्टसिद्धये । |
|||
अवृणेोल्लग्नकं प्राप्य कशिस्तम्बाख्यशिcयकम् ॥ ७ ॥ |
|||
स तूदयधरं प्राप्य * त्वत्पुत्रं भास्कराह्वयम् । |
|||
अभ्यासये धनुर्विद्या'मित्युक्तूं शिष्यमातनोत् ॥ ८ ॥ |
|||
कासारपुरमानीतेो गुरुणा तेन भास्करः |
|||
तत्र यातां तमीऽभिख्यां जीमूतेन पचेीदिताम् ॥ ९ ॥ |
|||
अीवरीतुं तदात्मानमुद्यतां भास्करोऽवधीत् । |
|||
कासाराय ददौ पूर्वे मसन्नश्चन्द्रशेखरः ॥ १० ॥ |
|||
अन्तःस्थरलें मुकुलं व्याजहार च तं नृपम् । |
|||
* येनेदं मुकुलॆ स्पर्शात् क्रियतेऽत्र विकिस्वरम् ॥ ११ ॥ |
|||
विद्धि ते वैष्णवे धाम जामाता स भवे'दिति । |
|||
स तःमुकुलमादाय शारदानन्दसन्निधैौ ।। १२ ।।</poem> |
|||