<div class="verse">
<pre>
इन्द्रापर्वता बर्हताबृहता रथेन वामीरिष आ वहतं सुवीराः ।
वीतं हव्यान्यध्वरेषु देवा वर्धेथां गीर्भीरिळयागीर्भिरिळया मदन्ता ॥ ॥१॥
तिष्ठा सु कं मघवन मामघवन्मा परा गाः सोमस्य नु तवात्वा सुषुतस्य यक्षि ।
पितुर्न पुत्रः सिचमा रभे त इन्द्र सवादिष्ठयास्वादिष्ठया गिरा शचीवः ॥ ॥२॥
शंसावाध्वर्यो परतिप्रति मे गर्णीहीन्द्रायगृणीहीन्द्राय वाहः कर्णवावकृणवाव जुष्टमजुष्टम् ।
एदं बर्हिर्यजमानस्य सीदाथा च भूदुक्थमिन्द्राय शस्तम ॥शस्तम् ॥३॥
जायेदस्तं मघवनमघवन्सेदु सेदु योनिस्तदित तवायोनिस्तदित्त्वा युक्ता हरयो वहन्तु ।
यदा कदा च सुनवाम सोममग्निष टवासोममग्निष्ट्वा दूतो धन्वात्यछ ॥धन्वात्यच्छ ॥४॥
परा याहि मघवन्ना च याहीन्द्र भरातरुभयत्राभ्रातरुभयत्रा ते अर्थमअर्थम् ।
यत्रा रथस्य बर्हतोबृहतो निधानं विमोचनं वाजिनो रासभस्य ॥ ॥५॥
अपाः सोममस्तमिन्द्र परप्र याहि कल्याणीर्जयाकल्याणीर्जाया सुरणंग्र्हेसुरणं गृहे ते ।
यत्रा रथस्य बर्हतोबृहतो निधानं विमोचनं वाजिनोदक्षिणावतवाजिनो ॥दक्षिणावत् ॥६॥
इमे भोजा अङगिरसोअङ्गिरसो विरूपा दिवस पुत्रासोदिवस्पुत्रासो असुरस्य वीराः ।
विश्वामित्राय ददतो मघानि सहस्रसावे परप्र तिरन्त आयुः ॥ ॥७॥
रूपं-रूपंरूपंरूपं मघवा बोभवीति मायाः कर्ण्वानस्तन्वंकृण्वानस्तन्वं परि सवामस्वाम् ।
त्रिर्यद्दिवः परि मुहूर्तमागात्स्वैर्मन्त्रैरनृतुपा ऋतावा ॥८॥
तरिर्यद दिवः परि मुहूर्तमागात सवैर्मन्त्रैरन्र्तुपा रतावा ॥
महाँ ऋषिर्देवजा देवजूतोऽस्तभ्नात्सिन्धुमर्णवं नृचक्षाः ।
महान रषिर्देवजा देवजूतो.अस्तभ्नात सिन्धुमर्णवं नर्चक्षाः ।
विश्वामित्रो यदवहत सुदासमप्रियायतयदवहत्सुदासमप्रियायत कुशिकेभिरिन्द्रः ॥ ॥९॥
हंसा इव कर्णुथकृणुथ शलोकमद्रिभिर्मदन्तोश्लोकमद्रिभिर्मदन्तो गीर्भिरध्वरे सुते सचा ।
देवेभिर्विप्रा रषयोऋषयो नर्चक्षसोनृचक्षसो वि पिबध्वं कुशिकाः सोम्यं मधु ॥ ॥१०॥
उप परेतप्रेत कुशिकाश्चेतयध्वमश्वं राये परप्र मुञ्चता सुदासः ।
राजा वर्त्रंवृत्रं जङघनत परागपागुदगथाजङ्घनत्प्रागपागुदगथा यजाते वर आ पर्थिव्याः ॥पृथिव्याः ॥११॥
य इमे रोदसी उभे अहमिन्द्रमतुष्टवमअहमिन्द्रमतुष्टवम् ।
विश्वामित्रस्य रक्षति ब्रह्मेदं भारतं जनम् ॥१२॥
विश्वामित्रस्यरक्षति बरह्मेदं भारतं जनम ॥
विश्वामित्रा अरासत बरह्मेन्द्रायब्रह्मेन्द्राय वज्रिणे ।
करदिन नःकरदिन्नः सुराधसः ॥ ॥१३॥
किं ते कर्ण्वन्तिकृण्वन्ति कीकटेषु गावो नाशिरं दुह्रे न तपन्तिघर्ममतपन्ति ।घर्मम् ।
आ नो भर परमगन्दस्यप्रमगन्दस्य वेदो नैचाशाखं मघवन्रन्धया नः ॥ ॥१४॥
ससर्परीरमतिं बाधमाना बर्हन मिमायबृहन्मिमाय जमदग्निदत्ता ।
आ सूर्यस्य दुहिता ततान शरवोश्रवो देवेष्वम्र्तमजुर्यम ॥देवेष्वमृतमजुर्यम् ॥१५॥
ससर्परीरभरतससर्परीरभरत्तूयमेभ्योऽधि तूयमेभ्यो.अधि शरवःश्रवः पाञ्चजन्यासु कर्ष्टिषुकृष्टिषु ।
सा पक्ष्या नव्यमायुर्दधाना यां मे पलस्तिजमदग्नयो ददुः ॥ ॥१६॥
सथिरौस्थिरौ गावौ भवतां वीळुरक्षो मेषा वि वर्हि मा युगं वि शारि ।
इन्द्रः पातल्ये ददतां शरीतोररिष्टनेमे अभि नः सचस्व ॥ ॥१७॥
बलं धेहि तनूषु नो बलमिन्द्रानळुत्सु नः । ▼
बलं तोकाय तनयाय जीवसे तवंत्वं हि बलदा असि ॥ ॥१८॥▼
अभि वययस्वव्ययस्व खदिरस्य सारमोजो धेहि सपन्दनेस्पन्दने शिंशपायामशिंशपायाम् । ▼
अक्ष वीळो वीळित वीळयस्व मा यामादस्मादव जीहिपो नः ॥ ॥१९॥▼
अयमस्मान्वनस्पतिर्मा च हा मा च रीरिषत् ।
स्वस्त्या गृहेभ्य आवसा आ विमोचनात् ॥२०॥
इन्द्रोतिभिर्बहुलाभिर्नो अद्य याच्छ्रेष्ठाभिर्मघवञ्छूर जिन्व । ▼
यो नो द्वेष्ट्यधरः सस्पदीष्ट यमु द्विष्मस्तमु प्राणो जहातु ॥२१॥
परशुं चिद विचिद्वि तपति शिम्बलं चिदचिद्वि वि वर्श्चतिवृश्चति । ▼
उखा चिदिन्द्र येषन्ती परयस्ताप्रयस्ता फेनमस्यति ॥ ॥२२॥▼
न सायकस्य चिकिते जनासो लोधं नयन्ति पशु मन्यमानाः । ▼
नावाजिनं वाजिना हासयन्ति न गर्दभं पुरो अश्वान नयन्ति ॥अश्वान्नयन्ति ॥२३॥▼
इम इन्द्र भरतस्य पुत्रा अपपित्वं चिकितुर्न परपित्वमप्रपित्वम् । ▼
हिन्वन्त्यश्वमरणं न नित्यं जयावाजंज्यावाजं परि णयन्त्याजौ ॥॥२४॥▼
▲बलं धेहि तनूषु नो बलमिन्द्रानळुत्सु नः ।
▲बलं तोकाय तनयाय जीवसे तवं हि बलदा असि ॥
▲अभि वययस्व खदिरस्य सारमोजो धेहि सपन्दने शिंशपायाम ।
▲अक्ष वीळो वीळित वीळयस्व मा यामादस्मादव जीहिपो नः ॥
अयमस्मान वनस्पतिर्मा च हा मा च रीरिषत ।
सवस्त्याग्र्हेभ्य आवसा आ विमोचनात ॥
▲इन्द्रोतिभिर्बहुलाभिर्नो अद्य याच्छ्रेष्ठाभिर्मघवञ्छूर जिन्व ।
यो नो दवेष्ट्यधरः सस पदीष्ट यमु दविष्मस्तमु पराणो जहातु ॥
▲परशुं चिद वि तपति शिम्बलं चिद वि वर्श्चति ।
▲उखा चिदिन्द्र येषन्ती परयस्ता फेनमस्यति ॥
▲न सायकस्य चिकिते जनासो लोधं नयन्ति पशु मन्यमानाः ।
▲नावाजिनं वाजिना हासयन्ति न गर्दभं पुरो अश्वान नयन्ति ॥
▲इम इन्द्र भरतस्य पुत्रा अपपित्वं चिकितुर्न परपित्वम ।
▲हिन्वन्त्यश्वमरणं न नित्यं जयावाजं परि णयन्त्याजौ ॥
</pre>
</div>
|