"ऋग्वेदः सूक्तं ३.५९" इत्यस्य संस्करणे भेदः

मित्रो जनानजनान्यातयति यातयति बरुवाणोब्रुवाणो मित्रो दाधार पर्थिवीमुतपृथिवीमुत दयामद्याम् ।

मित्रः कर्ष्टीरनिमिषाभिकृष्टीरनिमिषाभि चष्टे मित्राय हव्यंघ्र्तवज्जुहोतहव्यं ॥घृतवज्जुहोत ॥१॥

परप्र स मित्र मर्तो अस्तु परयस्वान यस्तप्रयस्वान्यस्त आदित्य शिक्षति वरतेनव्रतेन ।

न हन्यते न जीयते तवोतोत्वोतो नैनमंहो अश्नोत्यन्तितो न दूरात ॥दूरात् ॥२॥

अनमीवास इळया मदन्तो मितज्ञवो वरिमन्ना पर्थिव्याःपृथिव्याः ।

आदित्यस्य वरतमुपक्षियन्तोव्रतमुपक्षियन्तो वयं मित्रस्य सुमतौ सयाम ॥स्याम ॥३॥

अयं मित्रो नमस्यः सुशेवो राजा सुक्षत्रो अजनिष्ट वेधाः ।

महानादित्योमहाँ आदित्यो नमसोपसद्यो यातयज्जनो गर्णतेगृणते सुशेवः ।

तस्मा एतत पन्यतमायएतत्पन्यतमाय जुष्टमग्नौ मित्राय हविरा जुहोत ॥ ॥५॥

मित्रस्य चर्षणीध्र्तो.अवोचर्षणीधृतोऽवो देवस्य सानसि ।

अभि यो महिना दिवं मित्रो बभूव सप्रथाः ।

मित्राय पञ्च येमिरे जना अभिष्टिशवसे ।

मित्रो देवेष्वायुषु जनाय वर्क्तबर्हिषेवृक्तबर्हिषे ।