|
<div class="verse">
<pre>
आ सत्यो यातु मघवांमघवाँ रजीषीऋजीषी दरवन्त्व अस्यद्रवन्त्वस्य हरय उप नः ।
तस्मा इद अन्धःइदन्धः सुषुमा सुदक्षम इहाभिपित्वंसुदक्षमिहाभिपित्वं करते गर्णानः ॥गृणानः ॥१॥
अव सयस्य शूराध्वनो नान्ते ऽसमिन नोनान्तेऽस्मिन्नो अद्य सवने मन्दध्यै ।
शंसात्यशंसात्युक्थमुशनेव उक्थम उशनेव वेधाश चिकितुषेवेधाश्चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥ ॥२॥
कविर नकविर्न निण्यं विदथानि साधनसाधन्वृषा वर्षा यत सेकंयत्सेकं विपिपानो अर्चातअर्चात् ।
दिव इत्था जीजनत्सप्त कारूनह्ना चिच्चक्रुर्वयुना गृणन्तः ॥३॥
दिव इत्था जीजनत सप्त कारून अह्ना चिच चक्रुर वयुना गर्णन्तः ॥
स्वर्यद्वेदि सुदृशीकमर्कैर्महि ज्योती रुरुचुर्यद्ध वस्तोः ।
सवर यद वेदि सुद्र्शीकम अर्कैर महि जयोती रुरुचुर यद ध वस्तोः ।
अन्धा तमांसि दुधिता विचक्षे नर्भ्यशनृभ्यश्चकार चकार नर्तमोनृतमो अभिष्टौ ॥॥४॥
ववक्ष इन्द्रो अमितम रजीष्य उभेअमितमृजीष्युभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा । ▼
अतश चिद अस्यअतश्चिदस्य महिमा वि रेच्य अभिरेच्यभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥ ॥५॥▼▲ववक्ष इन्द्रो अमितम रजीष्य उभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा ।
विश्वानि शक्रो नर्याणि विद्वान अपोविद्वानपो रिरेच सखिभिर निकामैःसखिभिर्निकामैः । ▼▲अतश चिद अस्य महिमा वि रेच्य अभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥
अश्मानं चिद्ये बिभिदुर्वचोभिर्व्रजं गोमन्तमुशिजो वि वव्रुः ॥६॥
▲विश्वानि शक्रो नर्याणि विद्वान अपो रिरेच सखिभिर निकामैः ।
अपो वृत्रं वव्रिवांसं पराहन्प्रावत्ते वज्रं पृथिवी सचेताः ।
अश्मानं चिद ये बिभिदुर वचोभिर वरजं गोमन्तम उशिजो वि वव्रुः ॥
प्रार्णांसि समुद्रियाण्यैनोः पतिर्भवञ्छवसा शूर धृष्णो ॥७॥
अपो वर्त्रं वव्रिवांसम पराहन परावत ते वज्रम पर्थिवी सचेताः ।
अपो यद अद्रिमयदद्रिं पुरुहूत दर्दर आविर भुवत सरमादर्दराविर्भुवत्सरमा पूर्व्यं ते । ▼परार्णांसि समुद्रियाण्य ऐनोः पतिर भवञ छवसा शूर धर्ष्णो ॥
स नो नेता वाजम आवाजमा दर्षि भूरिं गोत्रा रुजन्न अङगिरोभिर गर्णानः ॥रुजन्नङ्गिरोभिर्गृणानः ॥८॥▼▲अपो यद अद्रिम पुरुहूत दर्दर आविर भुवत सरमा पूर्व्यं ते ।
अच्छा कविं नृमणो गा अभिष्टौ स्वर्षाता मघवन्नाधमानम् ।
▲स नो नेता वाजम आ दर्षि भूरिं गोत्रा रुजन्न अङगिरोभिर गर्णानः ॥
ऊतिभिस्तमिषणो द्युम्नहूतौ नि मायावानब्रह्मा दस्युरर्त ॥९॥
आ दस्युघ्ना मनसा याह्ययाह्यस्तं अस्तम भुवत तेभुवत्ते कुत्सः सख्ये निकामः । ▼सवेस्वे योनौ नि षदतं सरूपा वि वां चिकित्सद रतचिद धचिकित्सदृतचिद्ध नारी ॥ ॥१०॥▼यासि कुत्सेन सरथम अवस्युस तोदोसरथमवस्युस्तोदो वातस्य हर्योर ईशानःहर्योरीशानः । ▼ऋज्रा वाजं न गध्यं युयूषन्कविर्यदहन्पार्याय भूषात् ॥११॥
कुत्साय शुष्णम अशुषंशुष्णमशुषं नि बर्हीः परपित्वेप्रपित्वे अह्नः कुयवं सहस्रा । ▼सद्यो दस्यून्प्र मृण कुत्स्येन प्र सूरश्चक्रं वृहतादभीके ॥१२॥
त्वं पिप्रुं मृगयं शूशुवांसमृजिश्वने वैदथिनाय रन्धीः ।
पञ्चाशत कर्ष्णापञ्चाशत्कृष्णा नि वपः सहस्रात्कं न पुरो जरिमा वि दर्दः ॥ ॥१३॥▼सूर उपाके तन्वं दधानो वि यतयत्ते ते चेत्य अम्र्तस्यचेत्यमृतस्य वर्पः । ▼मर्गोमृगो न हस्ती तविषीम उषाणःतविषीमुषाणः सिंहो न भीम आयुधानि बिभ्रत ॥बिभ्रत् ॥१४॥▼इन्द्रं कामा वसूयन्तो अग्मन सवर्मीळ्हेअग्मन्स्वर्मीळ्हे न सवने चकानाः । ▼शरवस्यवःश्रवस्यवः शशमानास उक्थैर ओकोउक्थैरोको न रण्वा सुद्र्शीवसुदृशीव पुष्टिः ॥ ॥१५॥▼तम इद वतमिद्व इन्द्रं सुहवं हुवेम यस तायस्ता चकार नर्या पुरूणि । ▼यो मावते जरित्रे गध्यं चिनचिन्मक्षू मक्षू वाजमवाजं भरति सपार्हराधाः ॥स्पार्हराधाः ॥१६॥▼तिग्मा यदन्तरशनिः पताति कस्मिञ्चिच्छूर मुहुके जनानाम् ।
घोरा यदर्य समृतिर्भवात्यध स्मा नस्तन्वो बोधि गोपाः ॥१७॥
भुवो ऽविताभुवोऽविता वामदेवस्य धीनामधीनां भुवः सखाव्र्कोसखावृको वाजसातौ । ▼तवामत्वामनु अनु परमतिम आप्रमतिमा जगन्मोरुशंसो जरित्रे विश्वध सयाः ॥स्याः ॥१८॥▼एभिर्नृभिरिन्द्र त्वायुभिष्ट्वा मघवद्भिर्मघवन्विश्व आजौ ।
दयावोद्यावो न दयुम्नैर अभिद्युम्नैरभि सन्तो अर्यः कषपोक्षपो मदेम शरदश चशरदश्च पूर्वीः ॥ ॥१९॥▼एवेदिन्द्राय वृषभाय वृष्णे ब्रह्माकर्म भृगवो न रथम् ।
नू चिद्यथा नः सख्या वियोषदसन्न उग्रोऽविता तनूपाः ॥२०॥
नू षटुतष्टुत इन्द्र नू गर्णानगृणान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः । ▼अकारि ते हरिवो बरह्मब्रह्म नव्यं धिया सयामस्याम रथ्यः सदासाः ॥॥२१॥▼
अछा कविं नर्मणो गा अभिष्टौ सवर्षाता मघवन नाधमानम ।
ऊतिभिस तम इषणो दयुम्नहूतौ नि मायावान अब्रह्मा दस्युर अर्त ॥
▲आ दस्युघ्ना मनसा याह्य अस्तम भुवत ते कुत्सः सख्ये निकामः ।
▲सवे योनौ नि षदतं सरूपा वि वां चिकित्सद रतचिद ध नारी ॥
▲यासि कुत्सेन सरथम अवस्युस तोदो वातस्य हर्योर ईशानः ।
रज्रा वाजं न गध्यं युयूषन कविर यद अहन पार्याय भूषात ॥
▲कुत्साय शुष्णम अशुषं नि बर्हीः परपित्वे अह्नः कुयवं सहस्रा ।
सद्यो दस्यून पर मर्ण कुत्स्येन पर सूरश चक्रं वर्हताद अभीके ॥
तवम पिप्रुम मर्गयं शूशुवांसम रजिश्वने वैदथिनाय रन्धीः ।
▲पञ्चाशत कर्ष्णा नि वपः सहस्रात्कं न पुरो जरिमा वि दर्दः ॥
▲सूर उपाके तन्वं दधानो वि यत ते चेत्य अम्र्तस्य वर्पः ।
▲मर्गो न हस्ती तविषीम उषाणः सिंहो न भीम आयुधानि बिभ्रत ॥
▲इन्द्रं कामा वसूयन्तो अग्मन सवर्मीळ्हे न सवने चकानाः ।
▲शरवस्यवः शशमानास उक्थैर ओको न रण्वा सुद्र्शीव पुष्टिः ॥
▲तम इद व इन्द्रं सुहवं हुवेम यस ता चकार नर्या पुरूणि ।
▲यो मावते जरित्रे गध्यं चिन मक्षू वाजम भरति सपार्हराधाः ॥
तिग्मा यद अन्तर अशनिः पताति कस्मिञ चिच छूर मुहुके जनानाम ।
घोरा यद अर्य सम्र्तिर भवात्य अध समा नस तन्वो बोधि गोपाः ॥
▲भुवो ऽविता वामदेवस्य धीनाम भुवः सखाव्र्को वाजसातौ ।
▲तवाम अनु परमतिम आ जगन्मोरुशंसो जरित्रे विश्वध सयाः ॥
एभिर नर्भिर इन्द्र तवायुभिष टवा मघवद्भिर मघवन विश्व आजौ ।
▲दयावो न दयुम्नैर अभि सन्तो अर्यः कषपो मदेम शरदश च पूर्वीः ॥
एवेद इन्द्राय वर्षभाय वर्ष्णे बरह्माकर्म भर्गवो न रथम ।
नू चिद यथा नः सख्या वियोषद असन न उग्रो ऽविता तनूपाः ॥
▲नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः ।
▲अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥
</pre>
</div>
| 