|
<div class="verse">
<pre>
कथा महाममहामवृधत्कस्य अव्र्धत कस्य होतुर यज्ञंहोतुर्यज्ञं जुषाणो अभि सोमम ऊधःसोममूधः ।
पिबन्न उशानोपिबन्नुशानो जुषमाणो अन्धो ववक्ष रष्वःऋष्वः शुचते धनाय ॥ ॥१॥
को अस्य वीरः सधमादमसधमादमाप आप सम आनंशसमानंश सुमतिभिः को अस्य ।
कद अस्यकदस्य चित्रं चिकिते कदकदूती ऊतीवृधे वर्धे भुवच छशमानस्यभुवच्छशमानस्य यज्योः ॥ ॥२॥
कथा शर्णोतिशृणोति हूयमानम इन्द्रःहूयमानमिन्द्रः कथा शर्ण्वन्न अवसाम अस्यशृण्वन्नवसामस्य वेद ।
का अस्य पूर्वीर उपमातयोपूर्वीरुपमातयो ह कथैनम आहुःकथैनमाहुः पपुरिं जरित्रे ॥ ॥३॥
कथा सबाधः शशमानो अस्य नशदनशदभि अभि दरविणंद्रविणं दीध्यानः ।
देवो भुवन नवेदाभुवन्नवेदा म रतानांऋतानां नमो जग्र्भ्वांजगृभ्वाँ अभि यज जुजोषत ॥यज्जुजोषत् ॥४॥
कथा कद अस्याकदस्या उषसो वयुष्टौव्युष्टौ देवो मर्तस्य सख्यं जुजोष ।
कथा कद अस्यकदस्य सख्यं सखिभ्यो ये अस्मिन कामंअस्मिन्कामं सुयुजं ततस्रे ॥ ॥५॥
किम आद अमत्रंकिमादमत्रं सख्यं सखिभ्यः कदा नु ते भरात्रमभ्रात्रं परप्र बरवामब्रवाम । ▼
श्रिये सुदृशो वपुरस्य सर्गाः स्वर्ण चित्रतममिष आ गोः ॥६॥
▲किम आद अमत्रं सख्यं सखिभ्यः कदा नु ते भरात्रम पर बरवाम ।
दरुहंद्रुहं जिघांसन धवरसम अनिन्द्रांजिघांसन्ध्वरसमनिन्द्रां तेतिक्ते तिग्मा तुजसे अनीका । ▼शरिये सुद्र्शो वपुर अस्य सर्गाः सवर ण चित्रतमम इष आ गोः ॥
रणाऋणा चिदचिद्यत्र यत्र रणयाऋणया न उग्रो दूरे अज्ञाता उषसो बबाधे ॥ ॥७॥▼▲दरुहं जिघांसन धवरसम अनिन्द्रां तेतिक्ते तिग्मा तुजसे अनीका ।
ऋतस्य हि शुरुधः सन्ति पूर्वीरृतस्य धीतिर्वृजिनानि हन्ति ।
▲रणा चिद यत्र रणया न उग्रो दूरे अज्ञाता उषसो बबाधे ॥
रतस्यऋतस्य शलोकोश्लोको बधिरा ततर्द कर्णा बुधानः शुचमान आयोः ॥ ॥८॥▼रतस्य हि शुरुधः सन्ति पूर्वीर रतस्य धीतिर वर्जिनानि हन्ति ।
रतस्यऋतस्य दर्ळ्हादृळ्हा धरुणानि सन्ति पुरूणि चन्द्रा वपुषे वपूंषि । ▼▲रतस्य शलोको बधिरा ततर्द कर्णा बुधानः शुचमान आयोः ॥
ऋतेन दीर्घमिषणन्त पृक्ष ऋतेन गाव ऋतमा विवेशुः ॥९॥
▲रतस्य दर्ळ्हा धरुणानि सन्ति पुरूणि चन्द्रा वपुषे वपूंषि ।
ऋतं येमान ऋतमिद्वनोत्यृतस्य शुष्मस्तुरया उ गव्युः ।
रतेन दीर्घम इषणन्त पर्क्ष रतेन गाव रतम आ विवेशुः ॥
रतायऋताय पर्थ्वीपृथ्वी बहुले गभीरे रतायऋताय धेनू परमे दुहाते ॥ ॥१०॥▼रतं येमान रतम इद वनोत्य रतस्य शुष्मस तुरया उ गव्युः ।
नू षटुतष्टुत इन्द्र नू गर्णानगृणान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः । ▼▲रताय पर्थ्वी बहुले गभीरे रताय धेनू परमे दुहाते ॥
अकारि ते हरिवो बरह्मब्रह्म नव्यं धिया सयामस्याम रथ्यः सदासाः ॥॥११॥▼▲नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः ।
▲अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥
*[[ऋग्वेद:]]
| 