|
<div class="verse">
<pre>
का सुष्टुतिः शवसः सूनुम इन्द्रम अर्वाचीनंसूनुमिन्द्रमर्वाचीनं राधस आ ववर्ततववर्तत् ।
ददिर हिददिर्हि वीरो गर्णतेगृणते वसूनि स गोपतिर निष्षिधांगोपतिर्निष्षिधां नो जनासः ॥ ॥१॥
स वर्त्रहत्येवृत्रहत्ये हव्यः स ईड्यः स सुष्टुत इन्द्रः सत्यराधाः ।
स यामन्न आयामन्ना मघवा मर्त्याय बरह्मण्यतेब्रह्मण्यते सुष्वये वरिवो धात ॥धात् ॥२॥
तमिन्नरो वि ह्वयन्ते समीके रिरिक्वांसस्तन्वः कृण्वत त्राम् ।
तम इन नरो वि हवयन्ते समीके रिरिक्वांसस तन्वः कर्ण्वत तराम ।
मिथो यतयत्त्यागमुभयासो तयागम उभयासो अग्मन नरस तोकस्यअग्मन्नरस्तोकस्य तनयस्य सातौ ॥ ॥३॥
करतूयन्तिक्रतूयन्ति कषितयोक्षितयो योग उग्राशुषाणासो मिथो अर्णसातौ ।
सं यद विशो ऽवव्र्त्रन्तयद्विशोऽववृत्रन्त युध्मा आद इन नेमआदिन्नेम इन्द्रयन्ते अभीके ॥ ॥४॥
आद इद धआदिद्ध नेम इन्द्रियं यजन्त आद इत पक्तिःआदित्पक्तिः पुरोळाशं रिरिच्यातरिरिच्यात् ।
आदित्सोमो वि पपृच्यादसुष्वीनादिज्जुजोष वृषभं यजध्यै ॥५॥
आद इत सोमो वि पप्र्च्याद असुष्वीन आद इज जुजोष वर्षभं यजध्यै ॥
कर्णोत्य अस्मैकृणोत्यस्मै वरिवो य इत्थेन्द्राय सोमम उशतेसोममुशते सुनोति । ▼सध्रीचीनेन मनसाविवेनन्तमित्सखायं कृणुते समत्सु ॥६॥
य इन्द्राय सुनवत्सोममद्य पचात्पक्तीरुत भृज्जाति धानाः ।
प्रति मनायोरुचथानि हर्यन्तस्मिन्दधद्वृषणं शुष्ममिन्द्रः ॥७॥
यदा समर्यं व्यचेदृघावा दीर्घं यदाजिमभ्यख्यदर्यः ।
अचिक्रददअचिक्रदद्वृषणं वर्षणम पत्न्य अछापत्न्यच्छा दुरोण आ निशितं सोमसुद्भिः ॥ ॥८॥▼भूयसा वस्नमचरत्कनीयोऽविक्रीतो अकानिषं पुनर्यन् ।
स भूयसा कनीयो नारिरेचीद दीनानारिरेचीद्दीना दक्षा वि दुहन्ति पर वाणमप्र ॥वाणम् ॥९॥▼क इमं दशभिर्ममेन्द्रं क्रीणाति धेनुभिः ।
यदा वृत्राणि जङ्घनदथैनं मे पुनर्ददत् ॥१०॥
नू षटुतष्टुत इन्द्र नू गर्णानगृणान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः । ▼अकारि ते हरिवो बरह्मब्रह्म नव्यं धिया सयामस्याम रथ्यः सदासाः ॥॥११॥▼
▲कर्णोत्य अस्मै वरिवो य इत्थेन्द्राय सोमम उशते सुनोति ।
सध्रीचीनेन मनसाविवेनन तम इत सखायं कर्णुते समत्सु ॥
य इन्द्राय सुनवत सोमम अद्य पचात पक्तीर उत भर्ज्जाति धानाः ।
परति मनायोर उचथानि हर्यन तस्मिन दधद वर्षणं शुष्मम इन्द्रः ॥
यदा समर्यं वय अचेद रघावा दीर्घं यद आजिम अभ्य अख्यद अर्यः ।
▲अचिक्रदद वर्षणम पत्न्य अछा दुरोण आ निशितं सोमसुद्भिः ॥
भूयसा वस्नम अचरत कनीयो ऽविक्रीतो अकानिषम पुनर यन ।
▲स भूयसा कनीयो नारिरेचीद दीना दक्षा वि दुहन्ति पर वाणम ॥
क इमं दशभिर ममेन्द्रं करीणाति धेनुभिः ।
यदा वर्त्राणि जङघनद अथैनम मे पुनर ददत ॥
▲नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः ।
▲अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥
</pre>
</div>
| 