"ऋग्वेदः सूक्तं ७.१०४" इत्यस्य संस्करणे भेदः

परा सर्णीतमचितो नयोषतं हतं नुदेथां नि शिशीतमत्रिणः ॥

बरह्मद्विषे करव्यादे घोरचक्षसे दवेषो धत्तमनवायं किमीदिने ॥

यथा नातः पुनरेकश्चनोदयत तद वामस्तु सहसे मन्युमच्छवः ॥

उत तक्षतं सवर्यं पर्वतेभ्यो येन रक्षो वाव्र्धानं निजूर्वथः ॥

तपुर्वधेभिरजरेभिरत्रिणो नि पर्शाने विध्यतं यन्तु निस्वरम ॥

यां वां होत्रां परिहिनोमि मेधयेमा बरह्माणि नर्पतीव जिन्वतम ॥

इन्द्रासोमा दुष्क्र्ते मा सुगं भूद यो नः कदाचिदभिदासति दरुहा ॥

आप इव काशिना संग्र्भीता असन्नस्त्वासत इन्द्र वक्ता ॥

अहये वा तान परददातु सोम आ वा दधातु निरतेरुपस्थे ॥

रिपु सतेन सतेयक्र्द दभ्रमेतु नि ष हीयतान्तन्वा तना च ॥

परति शुष्यतु यशो अस्य देवा यो नो दिवा दिप्सति यश्च नक्तम ॥

तयोर्यत सत्यं यतरद रजीयस्तदित सोमो.अवति हन्त्यासत ॥

हन्ति रक्षो हन्त्यासद वदन्तमुभाविन्द्रस्य परसितौ शयाते ॥

किमस्मभ्यं जातवेदो हर्णीषे दरोघवाचस्ते निरथं सचन्ताम ॥

अधा स वीरैर्दशभिर्वि यूया यो मा मोघं यातुधानेत्याह ॥

इन्द्रस्तं हन्तु महता वधेन विश्वस्य जन्तोरधमस पदीष्ट ॥

वव्राननन्तानव सा पदीष्ट गरावाणो घनन्तु रक्षस उपब्दैः ॥

वयो ये भूत्वी पतयन्ति नक्तभिर्ये वा रिपो दधिरे देवे अध्वरे ॥

पराक्तादपाक्तादधरादुदक्तादभि जहि रक्षसःपर्वतेन ॥

शिशीते शक्रः पिशुनेभ्यो वधं नूनं सर्जदशनिं यातुमद्भ्यः ॥

अभीदु शक्रः परशुर्यथा वनं पात्रेव भिन्दन सत एति रक्षसः ॥

सुपर्णयातुमुत गर्ध्रयातुं दर्षदेव पर मर्ण रक्ष इन्द्र ॥

पर्थिवी नः पार्थिवात पात्वंहसो.अन्तरिक्षं दिव्यात पात्वस्मान ॥

विग्रीवासो मूरदेवा रदन्तु मा ते दर्शं सूर्यमुच्चरन्तम ॥

रक्षोभ्यो वधमस्यतमशनिं यातुमद्भ्यः ॥