"ऋग्वेदः सूक्तं ८.१२" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yann ८, ॥ : replace |
(लघु) Yann ८, । : replace |
||
पङ्क्तिः १:
य इन्द्र सोमपातमो मदः शविष्ठ चेतति
येना हंसि नयत्रिणं तमीमहे ॥
येना दशग्वमध्रिगुं वेपयन्तं सवर्णरम
येना समुद्रमाविथा तमीमहे ॥
येन सिन्धुं महीरपो रथानिव परचोदयः
पन्थां रतस्य यातवे तमीमहे ॥
इमं सतोममभिष्टये घर्तं न पूतमद्रिवः
येना नुसद्य ओजसा ववक्षिथ ॥
इमं जुषस्व गिर्वणः समुद्र इव पिन्वते
इन्द्र विश्वाभिरूतिभिर्ववक्षिथ ॥
यो नो देवः परावतः सखित्वनाय मामहे
दिवो न वर्ष्टिं परथयन ववक्षिथ ॥
ववक्षुरस्य केतवो उत वज्रो गभस्त्योः
यत सूर्यो न रोदसी अवर्धयत ॥
यदि परव्र्द्ध सत्पते सहस्रं महिषानघः
आदित त इन्द्रियं महि पर वाव्र्धे ॥
इन्द्रः सूर्यस्य रश्मिभिर्न्यर्शसानमोषति
अग्निर्वनेव सासहिः पर वाव्र्धे ॥
इयं त रत्वियावती धीतिरेति नवीयसी
सपर्यन्ती पुरुप्रिया मिमीत इत ॥
गर्भो यज्ञस्य देवयुः करतुं पुनीत आनुषक
सतोमैरिन्द्रस्य वाव्र्धे मिमीत इत ॥
सनिर्मित्रस्य पप्रथ इन्द्रः सोमस्य पीतये
पराची वाशीव सुन्वते मिमीत इत ॥
यं विप्रा उक्थवाहसो.अभिप्रमन्दुरायवः
घर्तं न पिप्य आसन्य रतस्य यत ॥
उत सवराजे अदिति सतोममिन्द्राय जीजनत
पुरुप्रशस्तमूतय रतस्य यत ॥
अभि वह्नय ऊतये.अनूषत परशस्तये
न देव विव्रता हरी रतस्य यत ॥
यत सोममिन्द्र विष्णवि यद वा घ तरित आप्त्ये
यद वा मरुत्सु मन्दसे समिन्दुभिः ॥
यद वा शक्र परावति समुद्रे अधि मन्दसे
अस्माकमित सुते रणा समिन्दुभिः ॥
यद वासि सुन्वतो वर्धो यजमानस्य सत्पते
उक्थे वा यस्यरण्यसि समिन्दुभिः ॥
देवं-देवं वो.अवस इन्द्रम-इन्द्रं गर्णीषणि
अधा यज्ञाय तुर्वणे वयानशुः ॥
यज्ञेभिर्यज्ञवाहसं सोमेभिः सोमपातमम
होत्राभिरिन्द्रं वाव्र्धुर्व्यानशुः ॥
महीरस्य परणीतयः पूर्वीरुत परशस्तयः
विश्वा वसूनि दाशुषे वयानशुः ॥
इन्द्रं वर्त्राय हन्तवे देवासो दधिरे पुरः
इन्द्रं वाणीरनूषता समोजसे ॥
महान्तं महिना वयं सतोमेभिर्हवनश्रुतम
अर्कैरभिप्र णोनुमः समोजसे ॥
न यं विविक्तो रोदसी नान्तरिक्षाणि वज्रिणम
अमादिदस्य तित्विषे समोजसः ॥
यदिन्द्र पर्तनाज्ये देवास्त्वा दधिरे पुरः
आदित ते हर्यता हरी ववक्षतुः ॥
यदा वर्त्रं नदीव्र्तं शवसा वज्रिन्नवधीः
आदित ते ... ॥
यदा ते विष्णुरोजसा तरीणि पदा विचक्रमे
आदित ते . .. ॥
यदा ते हर्यता हरी वाव्र्धाते दिवे-दिवे
आदित ते विश्वा भुवनानि येमिरे ॥
यदा ते मारुतीर्विशस्तुभ्यमिन्द्र नियेमिरे
आ इत ते व. ... ॥
यदा सूर्यममुं दिवि शुक्रं जयोतिरधारयः
आदित्ते व. ... ॥
इमां त इन्द्र सुष्टुतिं विप्र इयर्ति धीतिभिः
जामिं पदेव पिप्रतीं पराध्वरे ॥
यदस्य धामनि परिये समीचीनासो अस्वरन
नाभा यज्ञस्य दोहना पराध्वरे ॥
सुवीर्यं सवश्व्यं सुगव्यं इन्द्र दद्धि नः
होतेव पूर्वचित्तये पराध्वरे ॥
|