<div class="verse">
<pre>
पान्तमा वो अन्धस इन्द्रमभि परप्र गायत ।
विश्वासाहं शतक्रतुं मंहिष्ठं चर्षणीनाम् ॥१॥
विश्वासाहंशतक्रतुं मंहिष्ठं चर्षणीनाम ॥
पुरुहूतं पुरुष्टुतं गाथान्यं सनश्रुतमसनश्रुतम् ।
इन्द्र इति बरवीतन ॥ब्रवीतन ॥२॥
इन्द्र इन नोइन्नो महानां दाता वाजानां नर्तुःनृतुः ।
महाँ अभिज्ञ्वा यमत् ॥३॥
महानभिज्ञ्वा यमत ॥
अपादु शिप्र्यन्धसः सुदक्षस्य परहोषिणःप्रहोषिणः ।
इन्दोरिन्द्रो यवाशिरः ॥४॥
इन्दोरिन्द्रोयवाशिरः ॥
तंतम्वभि वभि परार्चतेन्द्रंप्रार्चतेन्द्रं सोमस्य पीतये ।
तदिद्ध्यस्य वर्धनम् ॥५॥
तदिद धयस्यवर्धनम ॥
अस्य पीत्वा मदानां देवो देवस्यौजसा ।
विश्वाभि भुवना भुवत ॥भुवत् ॥६॥
तयमुत्यमु वः सत्रासाहं विश्वासु गीर्ष्वायतमगीर्ष्वायतम् ।
आ च्यावयस्यूतये ॥७॥
आ चयावयस्यूतये ॥
युध्मं सन्तमनर्वाणं सोमपामनपच्युतमसोमपामनपच्युतम् ।
नरमवार्यक्रतुम् ॥८॥
नरमवार्यक्रतुम ॥
शिक्षा ण इन्द्र राय आ पुरु विद्वानविद्वाँ रचीषमऋचीषम ।
अवा नः पार्ये धने ॥ ॥९॥
अतश्चिदिन्द्र ण उपा याहि शतवाजया ।
इषा सहस्रवाजया ॥ ॥१०॥
अयाम धीवतो धियो.अर्वद्भिःधियोऽर्वद्भिः शक्र गोदरे ।
जयेम पर्त्सुपृत्सु वज्रिवः ॥ ॥११॥
वयमु तवात्वा शतक्रतो गावो न यवसेष्वा ।
उक्थेषु रणयामसि ॥ ॥१२॥
विश्वा हि मर्त्यत्वनानुकामा शतक्रतो ।
अगन्म वज्रिन्नाशसः ॥ ॥१३॥
तवेत्वे सु पुत्र शवसो.अव्र्त्रन कामकातयःशवसोऽवृत्रन्कामकातयः ।
न त्वामिन्द्राति रिच्यते ॥१४॥
न तवामिन्द्रातिरिच्यते ॥
स नो वर्षन सनिष्ठयावृषन्सनिष्ठया सं घोरया दरवित्न्वाद्रवित्न्वा ।
धियाविड्ढि पुरन्ध्या ॥पुरंध्या ॥१५॥
यस्ते नूनं शतक्रतविन्द्र दयुम्नितमोद्युम्नितमो मदः ।
तेन नूनं मदे मदेः ॥ ॥१६॥
यस्ते चित्रश्रवस्तमो य इन्द्र वर्त्रहन्तमःवृत्रहन्तमः ।
य ओजोदातमो मदः ॥१७॥
य ओजोदातमोमदः ॥
विद्मा हि यस्ते अद्रिवस्त्वादत्तः सत्य सोमपाः ।
विश्वासु दस्म कृष्टिषु ॥१८॥
विश्वासुदस्म कर्ष्टिषु ॥
इन्द्राय मद्वने सुतं परि षटोभन्तुष्टोभन्तु नो गिरः ।
अर्कमर्चन्तु कारवः ॥ ॥१९॥
यस्मिन विश्वायस्मिन्विश्वा अधि शरियोश्रियो रणन्ति सप्त संसदः ।
इन्द्रं सुते हवामहे ॥२०॥
इन्द्रंसुते हवामहे ॥
तरिकद्रुकेषुत्रिकद्रुकेषु चेतनं देवासो यज्ञमत्नत ।
तमिद्वर्धन्तु नो गिरः ॥२१॥
तमिद वर्धन्तुनो गिरः ॥
आ तवात्वा विशन्त्विन्दवः समुद्रमिव सिन्धवः ।
न तवामिन्द्रातित्वामिन्द्राति रिच्यते ॥ ॥२२॥
विव्यक्थ महिना वर्षन भक्षंवृषन्भक्षं सोमस्य जाग्र्वेजागृवे ।
य इन्द्र जठरेषु ते ॥ ॥२३॥
अरं त इन्द्र कुक्षये सोमो भवतु वर्त्रहनवृत्रहन् ।
अरं धामभ्य इन्दवः ॥२४॥
अरं धामभ्यैन्दवः ॥
अरमश्वाय गायति शरुतकक्षोश्रुतकक्षो अरं गवे ।
अरमिन्द्रस्य धाम्ने ॥ ॥२५॥
अरं हि षमष्म सुतेषु णः सोमेष्विन्द्र भूषसि ।
अरं तेशक्रते दावनेशक्र ॥दावने ॥२६॥
पराकात्ताच्चिदद्रिवस्त्वां नक्षन्त नो गिरः ।
अरं गमाम ते वयम ॥वयम् ॥२७॥
एवा हयसिह्यसि वीरयुरेवा शूर उत सथिरःस्थिरः ।
एवा ते राध्यं मनः ॥ ॥२८॥
एवा रातिस्तुवीमघ विश्वेभिर्धायि धात्र्भिःधातृभिः ।
अधा चिदिन्द्र मे सचा ॥ ॥२९॥
मो षु बरह्मेवब्रह्मेव तन्द्रयुर्भुवो वाजानां पते ।
मत्स्वा सुतस्य गोमतः ॥ ॥३०॥
मा न इन्द्र अभ्यादिशःइन्द्राभ्यादिशः सूरो अक्तुष्वा यमनयमन् ।
तवात्वा युजा वनेम तत ॥तत् ॥३१॥
तवयेदिन्द्रत्वयेदिन्द्र युजा वयं परतिप्रति बरुवीमहिब्रुवीमहि सप्र्धःस्पृधः ।
त्वमस्माकं तव स्मसि ॥३२॥
तवमस्माकं तव समसि ॥
त्वामिद्धि त्वायवोऽनुनोनुवतश्चरान् ।
तवामिद धि तवायवो.अनुनोनुवतश्चरान ।
सखाय इन्द्र कारवः ॥॥३३॥
</pre>
</div>
|