"ऋग्वेदः सूक्तं ८.९२" इत्यस्य संस्करणे भेदः

(लघु) Yann ८ : replace
No edit summary
पङ्क्तिः ३:
<div class="verse">
<pre>
पान्तमा वो अन्धस इन्द्रमभि परप्र गायत ।
विश्वासाहं शतक्रतुं मंहिष्ठं चर्षणीनाम् ॥१॥
विश्वासाहंशतक्रतुं मंहिष्ठं चर्षणीनाम ॥
पुरुहूतं पुरुष्टुतं गाथान्यं सनश्रुतमसनश्रुतम्
इन्द्र इति बरवीतन ॥ब्रवीतन ॥२॥
इन्द्र इन नोइन्नो महानां दाता वाजानां नर्तुःनृतुः
महाँ अभिज्ञ्वा यमत् ॥३॥
महानभिज्ञ्वा यमत ॥
अपादु शिप्र्यन्धसः सुदक्षस्य परहोषिणःप्रहोषिणः
इन्दोरिन्द्रो यवाशिरः ॥४॥
इन्दोरिन्द्रोयवाशिरः ॥
तंतम्वभि वभि परार्चतेन्द्रंप्रार्चतेन्द्रं सोमस्य पीतये ।
तदिद्ध्यस्य वर्धनम् ॥५॥
तदिद धयस्यवर्धनम ॥
अस्य पीत्वा मदानां देवो देवस्यौजसा ।
विश्वाभि भुवना भुवत ॥भुवत् ॥६॥
तयमुत्यमु वः सत्रासाहं विश्वासु गीर्ष्वायतमगीर्ष्वायतम्
आ च्यावयस्यूतये ॥७॥
आ चयावयस्यूतये ॥
युध्मं सन्तमनर्वाणं सोमपामनपच्युतमसोमपामनपच्युतम्
नरमवार्यक्रतुम् ॥८॥
नरमवार्यक्रतुम ॥
शिक्षा ण इन्द्र राय आ पुरु विद्वानविद्वाँ रचीषमऋचीषम
अवा नः पार्ये धने ॥९॥
अतश्चिदिन्द्र ण उपा याहि शतवाजया ।
इषा सहस्रवाजया ॥१०॥
अयाम धीवतो धियो.अर्वद्भिःधियोऽर्वद्भिः शक्र गोदरे ।
जयेम पर्त्सुपृत्सु वज्रिवः ॥११॥
वयमु तवात्वा शतक्रतो गावो न यवसेष्वा ।
उक्थेषु रणयामसि ॥१२॥
विश्वा हि मर्त्यत्वनानुकामा शतक्रतो ।
अगन्म वज्रिन्नाशसः ॥१३॥
तवेत्वे सु पुत्र शवसो.अव्र्त्रन कामकातयःशवसोऽवृत्रन्कामकातयः
न त्वामिन्द्राति रिच्यते ॥१४॥
न तवामिन्द्रातिरिच्यते ॥
स नो वर्षन सनिष्ठयावृषन्सनिष्ठया सं घोरया दरवित्न्वाद्रवित्न्वा
धियाविड्ढि पुरन्ध्या ॥पुरंध्या ॥१५॥
यस्ते नूनं शतक्रतविन्द्र दयुम्नितमोद्युम्नितमो मदः ।
तेन नूनं मदे मदेः ॥१६॥
यस्ते चित्रश्रवस्तमो य इन्द्र वर्त्रहन्तमःवृत्रहन्तमः
य ओजोदातमो मदः ॥१७॥
य ओजोदातमोमदः ॥
विद्मा हि यस्ते अद्रिवस्त्वादत्तः सत्य सोमपाः ।
विश्वासु दस्म कृष्टिषु ॥१८॥
विश्वासुदस्म कर्ष्टिषु ॥
इन्द्राय मद्वने सुतं परि षटोभन्तुष्टोभन्तु नो गिरः ।
अर्कमर्चन्तु कारवः ॥१९॥
यस्मिन विश्वायस्मिन्विश्वा अधि शरियोश्रियो रणन्ति सप्त संसदः ।
इन्द्रं सुते हवामहे ॥२०॥
इन्द्रंसुते हवामहे ॥
तरिकद्रुकेषुत्रिकद्रुकेषु चेतनं देवासो यज्ञमत्नत ।
तमिद्वर्धन्तु नो गिरः ॥२१॥
तमिद वर्धन्तुनो गिरः ॥
तवात्वा विशन्त्विन्दवः समुद्रमिव सिन्धवः ।
तवामिन्द्रातित्वामिन्द्राति रिच्यते ॥२२॥
विव्यक्थ महिना वर्षन भक्षंवृषन्भक्षं सोमस्य जाग्र्वेजागृवे
य इन्द्र जठरेषु ते ॥२३॥
अरं त इन्द्र कुक्षये सोमो भवतु वर्त्रहनवृत्रहन्
अरं धामभ्य इन्दवः ॥२४॥
अरं धामभ्यैन्दवः ॥
अरमश्वाय गायति शरुतकक्षोश्रुतकक्षो अरं गवे ।
अरमिन्द्रस्य धाम्ने ॥२५॥
अरं हि षमष्म सुतेषु णः सोमेष्विन्द्र भूषसि ।
अरं तेशक्रते दावनेशक्र दावने ॥२६॥
पराकात्ताच्चिदद्रिवस्त्वां नक्षन्त नो गिरः ।
अरं गमाम ते वयम ॥वयम् ॥२७॥
एवा हयसिह्यसि वीरयुरेवा शूर उत सथिरःस्थिरः
एवा ते राध्यं मनः ॥२८॥
एवा रातिस्तुवीमघ विश्वेभिर्धायि धात्र्भिःधातृभिः
अधा चिदिन्द्र मे सचा ॥२९॥
मो षु बरह्मेवब्रह्मेव तन्द्रयुर्भुवो वाजानां पते ।
मत्स्वा सुतस्य गोमतः ॥३०॥
मा न इन्द्र अभ्यादिशःइन्द्राभ्यादिशः सूरो अक्तुष्वा यमनयमन्
तवात्वा युजा वनेम तत ॥तत् ॥३१॥
तवयेदिन्द्रत्वयेदिन्द्र युजा वयं परतिप्रति बरुवीमहिब्रुवीमहि सप्र्धःस्पृधः
त्वमस्माकं तव स्मसि ॥३२॥
तवमस्माकं तव समसि ॥
त्वामिद्धि त्वायवोऽनुनोनुवतश्चरान् ।
तवामिद धि तवायवो.अनुनोनुवतश्चरान ।
सखाय इन्द्र कारवः ॥३३॥
 
</pre>
</div>
"https://sa.wikisource.org/wiki/ऋग्वेदः_सूक्तं_८.९२" इत्यस्माद् प्रतिप्राप्तम्