|
<div class="verse">
<pre>
अस्मा उषास आतिरन्त याममिन्द्राय नक्तमूर्म्याः सुवाचः ।
अस्मा आपो मातरः सप्त तस्थुर्न्र्भ्यस्तरायतस्थुर्नृभ्यस्तराय सिन्धवः सुपाराः ॥ ॥१॥
अतिविद्धा विथुरेणा चिदस्त्रा तरिःत्रिः सप्त सानु संहिता गिरीणामगिरीणाम् ।
न तद्देवो न मर्त्यस्तुतुर्याद्यानि प्रवृद्धो वृषभश्चकार ॥२॥
न तद देवो न मर्त्यस्तुतुर्याद यानि परव्र्द्धो वर्षभश्चकार ॥
इन्द्रस्य वज्र आयसो निमिश्ल इन्द्रस्य बाह्वोर्भूयिष्ठमोजः ।
शीर्षन्निन्द्रस्य करतवोक्रतवो निरेक आसन्नेषन्त शरुत्याश्रुत्या उपाके ॥ ॥३॥
मन्ये तवात्वा यज्ञियं यज्ञियानां मन्ये तवात्वा चयवनमच्युतानामच्यवनमच्युतानाम् ।
मन्ये तवात्वा सत्वनामिन्द्र केतुं मन्ये तवात्वा वर्षभंवृषभं चर्षणीनाम ॥चर्षणीनाम् ॥४॥
आ यद वज्रंयद्वज्रं बाह्वोरिन्द्र धत्से मदच्युतमहये हन्तवाुहन्तवा उ ।
परप्र पर्वता अनवन्त परप्र गावः परप्र बरह्माणोब्रह्माणो अभिनक्षन्त इन्द्रम ॥इन्द्रम् ॥५॥
तमु षटवामष्टवाम य इमा जजान विश्वा जातान्यवराण्यस्मातजातान्यवराण्यस्मात् ।
इन्द्रेण मित्रं दिधिषेम गीर्भिरुपो नमोभिर्व्र्षभंनमोभिर्वृषभं विशेम ॥ ॥६॥
वर्त्रस्यवृत्रस्य तवात्वा शवसथादीषमाणाश्वसथादीषमाणा विश्वे देवा अजहुर्ये सखायः ।
मरुद्भिरिन्द्र सख्यं ते अस्त्वथेमा विश्वाः पर्तनापृतना जयासि ॥ ॥७॥
तरिःत्रिः षष्टिस्त्वा मरुतो वाव्र्धानावावृधाना उस्रा इव राशयो यज्ञियासः ।
उप तवेमःत्वेमः कर्धिकृधि नो भागधेयं शुष्मं त एना हविषा विधेम ॥ ॥८॥
तिग्ममायुधं मरुतामनीकं कस्त इन्द्र परतिप्रति वज्रं दधर्ष ।
अनायुधासो असुरा अदेवाश्चक्रेण तानपताँ वपअप रजीषिनवप ॥ऋजीषिन् ॥९॥
मह उग्राय तवसे सुव्र्क्तिंसुवृक्तिं परेरयप्रेरय शिवतमाय पश्वः ।
गिर्वाहसे गिर इन्द्राय पूर्वीर्धेहि तन्वे कुविदङगकुविदङ्ग वेदत ॥वेदत् ॥१०॥
उक्थवाहसे विभ्वे मनीषां दरुणाद्रुणा न पारमीरया नदीनामनदीनाम् ।
नि सप्र्शस्पृश धिया तन्वि शरुतस्यश्रुतस्य जुष्टतरस्य कुविदङगकुविदङ्ग वेदत ॥वेदत् ॥११॥
तदतद्विविड्ढि विविड्ढि यत तयत्त इन्द्रो जुजोषत सतुहिजुजोषत्स्तुहि सुष्टुतिं नमसाविवासनमसा विवास ।
उप भूष जरितर्मा रुवण्यः शरावयाश्रावया वाचं कुविदङगकुविदङ्ग वेदत ॥वेदत् ॥१२॥
अव दरप्सोद्रप्सो अंशुमतीमतिष्ठदियानः कर्ष्णोकृष्णो दशभिः सहस्रैः ।
आवत तमिन्द्रःआवत्तमिन्द्रः शच्या धमन्तमप सनेहितीर्न्र्मणास्नेहितीर्नृमणा अधत्त ॥ ॥१३॥
दरप्समपश्यंद्रप्समपश्यं विषुणे चरन्तमुपह्वरे नद्यो अंशुमत्याः ।
नभो न कर्ष्णमवतस्थिवांसमिष्यामिकृष्णमवतस्थिवांसमिष्यामि वो वर्षणोवृषणो युध्यताजौ ॥ ॥१४॥
अध दरप्सोद्रप्सो अंशुमत्या उपस्थे.अधारयत तन्वंउपस्थेऽधारयत्तन्वं तित्विषाणः ।
विशो अदेवीरभ्याचरन्तीर्ब्र्हस्पतिनाअदेवीरभ्याचरन्तीर्बृहस्पतिना युजेन्द्रः ससाहे ॥ ॥१५॥
तवंत्वं ह तयतत्यत्सप्तभ्यो सप्तभ्यो जायमानो.अशत्रुभ्योजायमानोऽशत्रुभ्यो अभवः शत्रुरिन्द्र ।
गूळ्हे दयावाप्र्थिवीद्यावापृथिवी अन्वविन्दो विभुमद्भ्यो भुवनेभ्यो रणं धाः ॥ ॥१६॥
तवंत्वं ह तयदप्रतिमानमोजोत्यदप्रतिमानमोजो वज्रेण वज्रिन धर्षितोवज्रिन्धृषितो जघन्थ ।
तवंत्वं शुष्णस्यावातिरो वधत्रैस्त्वं गा इन्द्र शच्येदविन्दः ॥ ॥१७॥
तवंत्वं ह तयद वर्षभत्यद्वृषभ चर्षणीनां घनो वर्त्रानांवृत्राणां तविषोबभूथतविषो बभूथ ।
त्वं सिन्धूँरसृजस्तस्तभानान्त्वमपो अजयो दासपत्नीः ॥१८॥
तवं सिन्धून्रस्र्जस्तस्तभानान तवमपो अजयोदासपत्नीः ॥
स सुक्रतू रणिता यः सुतेष्वनुत्तमन्युर्यो अहेव रेवानरेवान् ।
य एक इन्नर्यपांसि कर्ता स वृत्रहा प्रतीदन्यमाहुः ॥१९॥
य एक इन नर्यपांसि कर्ता स वर्त्रहा परतीदन्यमाहुः ॥
स वर्त्रहेन्द्रश्चर्षणीध्र्त तंवृत्रहेन्द्रश्चर्षणीधृत्तं सुष्टुत्या हव्यं हुवेम ।
स पराविताप्राविता मघवा नो.अधिवक्तानोऽधिवक्ता स वाजस्य शरवस्यस्यदाताश्रवस्यस्य ॥दाता ॥२०॥
स वर्त्रहेन्द्रवृत्रहेन्द्र रभुक्षाःऋभुक्षाः सद्यो जज्ञानो हव्यो बभूव ।
कर्ण्वन्नपांसिकृण्वन्नपांसि नर्या पुरूणि सोमो न पीतो हव्यः सखिभ्यः ॥॥२१॥
</pre>
</div>
| 