| ← सूक्तं २०.००९ | अथर्ववेदः - काण्डं २० सूक्तं २०.०१० मेध्यातिथिः। |
सूक्तं २०.०११ → |
| दे. इन्द्र)। प्रगाथः( बृहती-सतोबृहती)
दे. |
उदु ते मधुमत्तमा गिर स्तोमास ईरते ।
सत्राजितो धनसा अक्षितोतयो वाजयन्तो रथा इव ॥१॥
कण्वा इव भृगवः सूर्या इव विश्वमिद्धीतमानशुः ।
इन्द्रं स्तोमेभिर्महयन्त आयवः प्रियमेधासो अस्वरन् ॥२॥