| ← सूक्तं २०.०२७ | अथर्ववेदः - काण्डं २० सूक्तं २०.०२८ गोषूक्त्यश्वसूक्तिनौ। |
सूक्तं २०.०२९ → |
| दे. इन्द्रः। १-२ गायत्री, ३-४ त्रिष्टुप्। |
व्यन्तरिक्षमतिरन् मदे सोमस्य रोचना ।
इन्द्रो यदभिनद्वलम् ॥१॥
उद्गा आजदङ्गिरोभ्य आविष्क्र्ण्वन् गुहा सतीः ।
अर्वाञ्चं नुनुदे वलम् ॥२॥
इन्द्रेण रोचना दिवो दृल्हानि दृंहितानि च ।
स्थिराणि न पराणुदे ॥३॥
अपामूर्मिर्मदन्न् इव स्तोम इन्द्राजिरायते ।
वि ते मदा अराजिषुः ॥४॥