मराठी(मूलम्)
|
संस्कृतम्
|
१०
त्रिवेणी संगमी नाना तीर्थे भ्रमी।
चित्त नाही नामी तरी ते व्यर्थ॥१
नामासी विन्मुख तो नर पापिया।
हरिवीण धावया न पवे कोणी॥२
पुराणप्रसिद्ध बोलले वाल्मीक
नामे तिन्ही लोक उद्धरती॥३
ज्ञानदेव म्हणे नाम जपे हरिचे।
परंपरा त्याचे कुळ शुद्ध॥४
|
१०
त्रिवेणीसङ्गमे नानातीर्थेष्वटनमेव वा।
चित्तं न चेन्नामजपे, सर्वं तद्भ्रमणं वृथा॥१
नामतो यस्तु विमुखो, मूर्तिमत्पापमेव स:।
उद्धर्तुं तादृशं पापं नालं कोऽपि विना हरिम्॥२
पुराणेषु प्रसिद्ध: स वाल्मीकिरिदमुक्तवान्।
हरिनामस्मरणतो भुवनत्रयमुद्धरेत्॥३
वदतीदं ज्ञानदेव: श्रीहरेर्नाम यो जपेत्।
विशुद्धा जायते तस्य सर्वा कुलपरम्परा॥
|
हरिपाठ: ज्ञानेश्वरकृत: मराठी-संस्कृतभाषाभ्याम्