नादबिन्दूपनिषत्
- ॥ नादबिन्दूपनिषत् ॥
- ॐ वाङ्मे मनसि प्रतिष्ठिता । मनो मे वाचि प्रतिष्ठितम् । आविरावीर्म एधि । वेदस्य मा आणीस्थः । श्रुतं मे माप्रहासीः ।
- अनेनाधीतेनाहोरात्रान्सन्दधामि । ऋतं वदिष्यामि । सत्यं वदिष्यामि । तन्मामवतु । तद्वक्तारमवतु । अवतु मामवतुवक्तारम् ॥
- ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥
- ॐ अकारो दक्षिणः पक्ष उकारस्तूत्तरः स्मृतः ।
- मकारं पुच्छमित्याहुरर्धमात्रा तु मस्तकम् ॥ १ ॥
- पादादिकं गुणास्तस्य शरीरं तत्त्वमुच्यते ।
- धर्मोऽस्य दक्षिणश्चक्षुरधर्मो योऽपरः स्मृतः ॥ २ ॥
- भूर्लोकः पादयोस्तस्य भुवर्लोकस्तु जानुनि ।
- सुवर्लोकः कटीदेशे नाभिदेशे महर्जगत् ॥ ३ ॥
- जनोलोकस्तु हृद्देशे कण्ठे लोकस्तपस्ततः ।
- भ्रुवोर्ललाटमध्ये तु सत्यलोको व्यवस्थितः ॥ ४ ॥
- सहस्रार्णमतीवात्र मन्त्र एष प्रदर्शितः ।
- एवमेतां समारूढो हंसयोगविचक्षणः ॥ ५ ॥
- न भिद्यते कर्मचारैः पापकोटिशतैरपि ।
- आग्नेयी प्रथमा मात्रा वायव्येषा तथापरा ॥ ६ ॥
- भानुमण्डलसङ्काशा भवेन्मात्रा तथोत्तरा ।
- परमा चार्धमात्रा या वारुणीं तां विदुर्बुधाः ॥ ७ ॥
- कालत्रयेऽपि यत्रेमा मात्रा नूनं प्रतिष्ठिताः ।
- एष ओङ्कार आख्यातो धारणाभिर्निबोधत ॥ ८ ॥
- घोषिणी प्रथमा मात्रा विद्युन्मात्रा तथाऽपरा ।
- पतङ्गिनी तृतीया स्याच्चतुर्थी वायुवेगिनी ॥ ९ ॥
- पञ्चमी नामधेया तु षष्ठी चैन्द्र्यभिधीयते ।
- सप्तमी वैष्णवी नाम अष्टमी शाङ्करीति च ॥ १० ॥
- नवमी महती नाम धृतिस्तु दशमी मता ।
- एकादशी भवेन्नारी ब्राह्मी तु द्वादशी परा ॥ ११ ॥
- प्रथमायां तु मात्रायां यदि प्राणैर्वियुज्यते ।
- भरते वर्षराजासौ सार्वभौमः प्रजायते ॥ १२ ॥
- द्वितीयायां समुत्क्रान्तो भवेद्यक्षो महात्मवान् ।
- विद्याधरस्तृतीयायां गान्धर्वस्तु चतुर्थिका ॥ १३ ॥
- पञ्चम्यामथ मात्रायां यदि प्राणैर्वियुज्यते ।
- उषितः सह देवत्वं सोमलोके महीयते ॥ १४ ॥
- षष्ठ्यामिन्द्रस्य सायुज्यं सप्तम्यां वैष्णवं पदम् ।
- अष्टम्यां व्रजते रुद्रं पशूनां च पतिं तथा ॥ १५ ॥
- नवम्यां तु महर्लोकं दशम्यां तु जनं व्रजेत् ।
- एकादश्यां तपोलोकं द्वादश्यां ब्रह्म शाश्वतम् ॥ १६ ॥
- ततः परतरं शुद्धं व्यापकं निर्मलं शिवम् ।
- सदोदितं परं ब्रह्म ज्योतिषामुदयो यतः ॥ १७ ॥
- अतीन्द्रियं गुणातीतं मनो लीनं यदा भवेत् ।
- अनूपमं शिवं शान्तं योगयुक्तं सदा विशेत् ॥ १८ ॥
- तद्युक्तस्तन्मयो जन्तुः शनैर्मुञ्चेत्कलेवरम् ।
- संस्थितो योगचारेण सर्वसङ्गविवर्जितः ॥ १९ ॥
- ततो विलीनपाशोऽसौ विमलः कमलाप्रभुः ।
- तेनैव ब्रह्मभावेन परमानन्दमश्नुते ॥ २० ॥
- आत्मानं सततं ज्ञात्वा कालं नय महामते ।
- प्रारब्धमखिलं भुञ्जन्नेद्वेगं कर्तुमर्हसि ॥ २१ ॥
- उत्पन्ने तत्त्वविज्ञाने प्रारब्धं नैव मुञ्चति ।
- तत्त्वज्ञानोदयादूर्ध्वं प्रारब्धं नैव विद्यते ॥ २२ ॥
- देहादीनामसत्त्वात्तु यथा स्वप्नो विबोधतः ।
- कर्म जन्मान्तरीयं यत्प्रारब्धमिति कीर्तितम् ॥ २३ ॥
- तत्तु जन्मान्तराभावात्पुंसो नैवास्ति कर्हिचित् ।
- स्वप्नदेहो यथाध्यस्तस्तथैवायं हि देहकः ॥ २४ ॥
- अध्यस्तस्य कुतो जन्म जन्माभावे कुतः स्थितिः ।
- उपादानं प्रपञ्चस्य मृद्भाण्डस्येव पश्यति ॥ २५ ॥
- अज्ञानं चेति वेदान्तैस्तस्मिन्नष्टे क्व विश्वता ।
- यथा रज्जुं परित्यज्य सर्पं गृह्णाति वै भ्रमात् ॥ २६ ॥
- तद्वत्सत्यमविज्ञाय जगत्पश्यति मूढधीः ।
- रज्जुखण्डे परिज्ञाते सर्परूपं न तिष्ठति ॥ २७ ॥
- अधिष्ठाने तथा ज्ञाते प्रपञ्चे शून्यतां गते ।
- देहस्यापि प्रपञ्चत्प्रारब्धावस्थितिः कृतः ॥ २८ ॥
- अज्ञानजनबोधार्थं प्रारब्धमिति चोच्यते ।
- ततः कालवशादेव प्रारब्धे तु क्षयं गते ॥ २९ ॥
- ब्रह्मप्रणवसन्धानं नादो ज्योतिर्मयः शिवः ।
- स्वयमाविर्भवेदात्मा मेघापायेंऽशुमानिव ॥ ३० ॥
- सिद्धासने स्थितो योगी मुद्रां सन्धाय वैष्णवीम् ।
- शृणुयाद्दक्षिणे कर्णे नादमन्तर्गतं सदा ॥ ३१ ॥
- अभ्यस्यमानो नादोऽयं बाह्यमावृणुते ध्वनिम् ।
- पक्षाद्विपक्षमखिलं जित्वा तुर्यपदं व्रजेत् ॥ ३२ ॥
- श्रूयते प्रथमाभ्यासे नादो नानाविधो महान् ।
- वर्धमानस्तथाभ्यासे श्रूयते सूक्ष्मसूक्ष्मतः ॥ ३३ ॥
- आदौ जलधिजीमूतभेरीनिर्झरसम्भवः ।
- मध्ये मर्दलशब्दाभो घण्टाकाहलजस्तथा ॥ ३४ ॥
- अन्ते तु किण्किणीवंशवीणाभ्रमरनिःस्वनः ।
- इति नानाविधा नादाः श्रूयन्ते सूक्ष्मसूक्ष्मतः ॥ ३५ ॥
- महति श्रूयमाणे तु महाभेर्यादिकध्वनौ ।
- तत्र सूक्ष्मं सूक्ष्मतरं नादमेव परामृशेत् ॥ ३६ ॥
- घनमुत्सृज्य वा सूक्ष्मे सूक्ष्ममुत्सृज्य वा घने ।
- रममाणमपि क्षिप्तं मनो नान्यत्र चालयेत् ॥ ३७ ॥
- यत्र कुत्रापि वा नादे लगति प्रथमं मनः ।
- तत्र तत्र स्थिरीभूत्वा तेन सार्धं विलीयते ॥ ३८ ॥
- विस्मृत्य सकलं बाह्यं नादे दुग्धाम्बुवन्मनः ।
- एकीभूयाथ सहसा चिदाकाशे विलीयते ॥ ३९ ॥
- उदासीनस्ततो भूत्वा सदाभ्यासेन संयमी ।
- उन्मनीकारकं सद्यो नादमेवावधारयेत् ॥ ४० ॥
- सर्वचिन्तां समुत्सृज्य सर्वचेष्टाविवर्जितः ।
- नादमेवानुसंदध्यान्नादे चित्तं विलीयते ॥ ४१ ॥
- मकरन्दं पिबन्भृङ्गो गन्धान्नापेक्षते तथा ।
- नादासक्तं सदा चित्तं विषयं न हि काङ्क्षति ॥ ४२ ॥
- बद्धः सुनादगन्धेन सद्यः संत्यक्तचापलः ।
- नादग्रहणतश्चित्तमन्तरङ्गभुजङ्गमः ॥ ४३ ॥
- विस्मृत्य विश्वमेकाग्रः कुत्रचिन्न हि धावति ।
- मनोमत्तगजेन्द्रस्य विषयोद्यानचारिणः ॥ ४४ ॥
- नियामनसमर्थोऽयं निनादो निशिताङ्कुशः ।
- नादोऽन्तरङ्गसारङ्गबन्धने वागुरायते ॥ ४५ ॥
- अन्तरङ्गसमुद्रस्य रोधे वेलायतेऽपि च ।
- ब्रह्मप्रणवसंलग्ननादो ज्योतिर्मयात्मकः ॥ ४६ ॥
- मनस्तत्र लयं याति तद्विष्णोः परमं पदम् ।
- तावदाकाशसङ्कल्पो यावच्छब्दः प्रवतते ॥ ४७ ॥
- निःशब्दं तत्परं ब्रह्म परमात्मा समीर्यते ।
- नादो यावन्मनस्तावन्नादान्तेऽपि मनोन्मनी ॥ ४८ ॥
- सशब्दश्चाक्षरे क्षीणे निःशब्दं परमं पदम् ।
- सदा नादानुसन्धानात्संक्षीणा वासना भवेत् ॥ ४९ ॥
- निरञ्जने विलीयेते मनोवायू न संशयः ।
- नादकोटिसहस्राणि बिन्दुकोटिशतानि च ॥ ५० ॥
- सर्वे तत्र लयं यान्ति ब्रह्मप्रणवनादके ।
- सर्वावस्थाविनिर्मुक्तः सर्वचिन्ताविवर्जितः ॥ ५१ ॥
- मृतवत्तिष्ठते योगी स मुक्तो नात्र संशयः ।
- शङ्खदुन्दुभिनादं च न श्रुणोति कदाचन ॥ ५२ ॥
- काष्ठवज्ज्ञायते देह उन्मन्यावस्थया ध्रुवम् ।
- न जानाति स शीतोष्णं न दुःखं न सुखं तथा ॥ ५३ ॥
- न मानं नावमानं च संत्यक्त्वा तु समाधिना ।
- अवस्थात्रयमन्वेति न चित्तं योगिनः सदा ॥ ५४ ॥
- जाग्रन्निद्राविनिर्मुक्तः स्वरूपावस्थतामियात् ॥ ५५ ॥
- दृष्टिः स्थिरा यस्य विना सदृश्यं वायुः स्थिरो यस्य विना प्रयत्नम् ।
- चित्तं स्थिरं यस्य विनावलम्बं स ब्रह्मतारान्तरनादरूपः इत्युपनिषत् ॥ ५६ ॥
- ॐ वाङ्मे मनसि प्रतिष्ठिता । मनो मे वाचि प्रतिष्ठितम् । आविरावीर्म एधि । वेदस्य मा आणीस्थः । श्रुतं मे माप्रहासीः ।
- अनेनाधीतेनाहोरात्रान्सन्दधामि । ऋतं वदिष्यामि । सत्यं वदिष्यामि । तन्मामवतु । तद्वक्तारमवतु । अवतु मामवतुवक्तारम् ॥
- ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥
- ॥ इति नादबिन्दूपनिषत्समाप्ता ॥