पृष्ठम्:अथर्ववेदभाष्यम्-काण्डम् १ (क्षेमकरणदास् त्रिवेदी).pdf/७५

अथर्ववेदभाष्ये (५२) मू० ११ । भावार्थ-मनुष्य पापकर्म छोड़ने से सर्व हितकारी परमेश्वर के कोप से मुक्त होते हैं। परमात्मा सब प्राणियों को उपदेश करता और सब की सत्य भत्ति को स्वीकार कर यथार्य आनन्द देता है ॥ ४ ॥ सूक्तम् ॥ ११ ॥ १-६॥ पूषा देवता! १ विराट् स्थाना त्रिष्टुपू ८ + १० + + १९ % ३६, २, ३ अनुष्टुप् ८ x ४, ४-६पंक्तिः ८ x ५॥ सृष्टि विद्या वर्णनम् -सृष्टि विद्या का वर्णन ॥ वर्षद ते पूषन्न स्मिन्त्सूतोवर्षमा होतो कृणोतु वे धाः । सिख'तां नायुंतप्रजाता वि पाणि . जिहतां सूत वा उ ॥ १ ॥ वर्षट् । । । पूषन् । अस्मिन् । मूतौ । अर्थमा । होता। कणोतु । धाः । सिस्रताम् । नारी । ऋ त-जाता । वि। पाणि । जिह ताम् । शूतवै । इति ॥ १॥ - - अण् । वैश्वानरः कस्माद् विश्वान नरान नयति विश्व एनं नरा नयन्तीति वापि वा विश्वानर एव स्यात् प्रत्यतः सर्वाणि भूतानि तम्य वैश्वानरः-निगा । सर्वनायकात् । सर्वोपास्यात् । सर्वनरहितात् परमेश्यरात् । अर्णवात् । केशाद् वोऽन्यतरस्याम् । पा०५।२११०४ात्र । असोलापश्च । इति वार्ति कम् । अर्णस् +व, सलोपः । अरणोंसि जलानि सन्त्यस्मिन । समुद्रात्. समुद्र- पर्दू गम्भीरस्वभावात् । महतःवर्तमाने पृपद् वृहन् महज्जगञ्छतृ पश्च । उ० २।४। इति मह पूजायाम-अति । बडात् । विशालात ! सजातानासमान- जन्मनः पुरुपान । उग्र। म०१हे प्रचण्ड,महाकोधिन वरण ! मा+वद । समन्तात् कथय, उपदिश । ब्रह्म । १ । I. ४ । चेदविज्ञानम् । अप। आनन्दे - इति शब्दस्तोममहानिधौ। चिकीहि । मं० २१ कि शान-लोट। जानीहि ॥ .