तद्वक्त्रमुष्णमुदये पीडाकरमग्निवार्त्तानाम् ॥
द्वादशदशमैकादशनक्षत्राद्वक्रिते कुजेऽश्रुमुखम् ।
दूषयति रसानुदये करोति रोगानवृष्टिं च ॥
व्यालं त्रयोदशर्क्षाच्चतुर्दशाद्वा विपच्यतेऽस्तमये ।
दंष्ट्रिव्यालमृगेभ्यः करोति पीडां सुभिक्षं च ॥
रुधिराननमिति वक्त्रं पञ्चदशात् षोडशाच्च विनिवृत्तेः ।
तत्कालं मुखरोगं सभयं च सुभिक्षमावहति ॥
असिमुशलं सप्तदशाष्टादशतोऽपि वा तदनुवक्रे ।
दस्युगणेभ्यः पीडां करोत्यवृष्टिं सशस्त्रभयाम् ॥
ज्योतिषपराशरविष्णुधर्मोत्तरयोः ।
फल्गुन्योरुदयं कृत्वा वक्रं स्याद्वैश्वदेवते ।
प्राजापत्ये प्रवासः स्यात् त्रैलोक्यं तत्र पीड्यते ॥
प्रवासोऽस्तमयः ।
तथा च वराहसंहितायाम् ।
भाग्यार्यमोदितो यदि निवर्त्तते वैश्वदैवते भौमः ।
प्राजापत्येऽस्तमितस्त्रीनपि लोकान् निपीडयति ॥
पराशरस्तु ।
उदितः श्रवणे भौमः पुष्ये वक्रमियाद्यदि ।
प्राजापत्योदितश्चैव नाशाय स्यान्महीक्षिताम् ॥
हरिवंशे कंसवधनिमित्तम् ।
“एवं घोरो ग्रहः स्वातिमुल्लिखन् खे गभस्तिभिः |
वक्रमङ्गारकश्चक्रे चित्रायां घोरदर्शनः"[१] ॥
बाणयुद्धे च ।
“वक्रमङ्गारकश्च के कृत्तिकासु भयङ्करः ।
- ↑ २३ अ, २५ श्लो. ।
