अथादित्यजानामदृश्यकेतूनां फलसाह वृद्धगर्गः ।
तेषामेकादशानां तु ये चापि दश केतवः ।
अनेनैकेन विख्याता नामतः फलतस्तथा ॥
तेऽपि रूक्षाभया ख्याता वनस्थाः पर्वताश्रयाः ।
कीटाः पतङ्गा कण्टस्था वृश्चिका नकुलाः खगाः ॥
एते नानाविधा लोकान् विषवीर्यपराक्रमाः ।
केतवो घ्नन्ति भूमिष्टानन्तरिक्षचराँस्तथा ॥
अथापरमणिशिखन्य केतोरुदयः । यथाऽऽह वृद्धगर्गः ।
अस्य च प्रतिषेधार्थ कपालस्योपहिंसतः ।
केतुर्मणिशिखः श्रीमान् पश्चिमेनोदयिष्यति ॥
उत्थानसमये चास्य पूर्वरूपाणि लक्षयेत् ।
पूर्वरूपैर्हि शक्यः स्याद्विज्ञातुमुदितो ग्रहः ॥
स्निग्धजीमूतजालोघैः संपतद्भिरितस्ततः ।
स्रावद्भिर्वै सहस्राक्षो वर्षेणर्दयते जनान् ॥
न किञ्चिदपसव्यं स्यान्न किञ्चिदशुभं तथा ।
श्रूयते दृश्यते चापि तस्य दर्शनलक्षणैः ॥
पराशरस्तु ।
मणिकेतुरपि कपालकेतोश्वारावसाने प्रतीच्यामुदयन्नुपतापयति । प्रसूक्ष्मोऽरुन्धतीतारकामात्रः क्षीरप्रतीकाशया पूर्वाभिनतया स्तब्धया स्निग्धया शिखया शर्वर्यामेकमदृश्यः । स उदयात् प्रभृत्यर्धपञ्चमान् मासान् क्षेमसुभिक्षमुत्पादयति । क्षुद्रजन्तुप्रादुर्भावं करोत्यतिमात्रकालदृष्टः इति ।
वराहसंहितायां च ।
सकृदेकयामदृश्यः सुसूक्ष्मतारोऽपरेण मणिकेतुः ।