पराशरः ।
सुस्निग्धवर्णः श्वेतश्च शातकुम्भसमप्रभः ।
मुनिः क्षेमसुभिक्षाय प्रजानामभयाय च ॥
तथा ।
नीलोऽतिवर्षाय। अग्निपरुपरूक्षाभो रोगाय । कपिलो वृष्टिनिग्रहाय । धूमाभो गवामभावाय । माञ्जिष्ठः क्षुच्छस्त्रभयाय ।
गर्गस्तु ।
वैश्वानरार्चिःप्रतिमो मांसशोणितकर्दमैः ।
रणैर्भयैश्च विविधैः किंचिच्छेषायते प्रजाः ॥
अथ सोत्पातागस्त्यफलं वराहसंहितायाम् ।
उत्कया विनिहतः शिखिना वा क्षुद्भयं मरकमेव विधत्ते ।
पराशरश्च ।
हन्यादुल्का यदाऽगस्त्यं केतुर्वाऽप्युपधूपयेत् ।
दुर्भिक्षं जनमारश्च तदा जगति जायते ॥
अथ सप्तर्षीणामद्भुनानि ।
भुजवसुदश १०८२मितशाके श्रीमद्वल्लालसेनराज्यादौ ।
वर्षैकषष्टि-६१भोगो मुनिभिर्विहितो विशाखायाम् ॥
वराहसंहितायाम् ।
एकैकस्मिन्नृक्षे शतं शतं ते चरन्ति वर्षाणाम् ।
प्रागुत्तरतश्चैते सदोदयन्ते ससाध्वीकाः[१] ॥
पूर्वे भागे भगवान् मरीचिरपरे स्थितो वसिष्ठोऽस्मात् ।
तस्याङ्गिरास्ततोऽत्रिस्तस्यासन्नः पुलस्त्यश्च ॥
पुलहः क्रतुरिति भगवानासन्नानुक्रमेण पूर्वाद्याः ।
तत्र वसिष्ठं मुनिवरमुपाश्रितारुन्धती साध्वी ॥
- ↑ प्रागुदयतोऽप्यविवराट्टजून् नयति तत्र संयुक्ताः । इति अ. ।
