यथोक्तमालभेनात्र पशुमादित्यदैवतम् ॥
यद्दैवतां चरेद्दीक्षां हविस्तद्दैवतं भवेत् ।
यथोक्तेन विधानेन वर्षाहोमादिकं चरेत् ॥
सावित्रीशान्तिसश्राद्धैर्विश्वकर्माभिरैव न ।
आदित्यनैर्ऋतैर्होमै राष्ट्रं हुत्वा यथाविधि ॥
महाशान्तिं ततः कुर्याद्धोत्रे ग्रामस्वदक्षिणाम् ।
गार्गीये ।
यस्मिन् देशे पतन्त्युल्का भास्करे गगनस्थिते ।
सदेशो राजभृत्यश्च राजा चैव विनश्यति ॥
गगनस्थिते मध्याह्ने स्थित इत्यर्थः । यथाऽऽह नारदः ।
उल्का वा पतते विप्र मध्याह्ने चार्धरात्रतः ।
उदये प्रातः सन्ध्यायामपराहे विशेषतः ॥
तद्देशे म्रियते राजादुर्भिक्षं च भवेत् ततः ।
देशस्तत्र विनश्येत षड्भिर्मासैर्न संशयः ॥
अर्धरात्र एव तु यदा उत्तरस्यां दिशि पतति तदा महावर्षं करोति न राजरमणादिकम् ।
तथा च पराशरः ।
सौम्यां दिशमर्धरात्रेऽभिपतति महावर्षमिति । मध्याह्ने तु
यदा सधूमोल्कापातो भवति तदा सप्ताहाभ्यन्तरे फलं भवति ।
तथा च मयूरचित्रे ।
मध्याह्ने चेत् पतेदुल्का ज्वालाधूमसमाकुला ।
ससैन्यं सप्तरात्रेण नृपव्यूहं च नाशयेत् ॥
ज्वालासमाकुला ससैन्यं नृपं हन्ति । धूमसमाकुला व्यूहमिति ।
यदुक्तं भार्गवीये ।
मध्याह्ने चेत् पतेदुल्का ज्वलन्ती चाग्निसन्निभा |