तथा ।
यत्र देव कुले वज्रं पतेदुघ्रोपि वा पुनः ।
ईशानो भिद्यते यत्र वज्रेणैवाहतः क्वचित् ॥
ग्रामोत्सादो भवेत् तत्र स्वामितो मरणं दिशेत् ।
राज्ञो वा मरणं राष्ट्रं धनं धान्यं च नश्यति ॥
अत्र शान्तिं प्रवक्ष्यामि येन संपद्यते शुभम् ।
रत्निमात्रमतः खात्वा अधस्ताद्द्वादशाङ्गुलम् ॥
कुण्डं कृत्वा विधानेन ततो होमं समाचरेत् ।
शुचिश्च प्रयतो भूत्वा अग्निः स्थाप्यो विधानतः ॥
चरुं च यमदैवत्यं स्थापयित्वा विधानतः ।
परिधाप्याहतं वासः शोभनं द्विजसत्तम ॥
ससुवर्णेन हस्तेन ततः कर्म समाचरेत् ।
अष्टोत्तरशतं हुत्वा घृताक्तं समिधां ततः ॥
माषैर्मुद्गैस्तिलैश्चैव तण्डुलेश्च सितैस्तथा ।
घृतेन मधुना चैव नैवेद्यानि तु कारयेत् ॥
संपूर्णानां शरावाणां कुण्डे कुर्याम्निधापनम् ।
तिलधान्यैर्यवैश्चैव घृतेन मधुना सह ॥
एभिः पञ्चसहस्राणि शक्तिबीजेन होमयेत् ।
होमान्ते तर्पयेद्विप्रान् दक्षिणाभोजनादिभिः ॥
भूमिं धेनुमनाहं स्वर्णं धान्यं च दक्षिणाम् ।
पञ्चगव्यं ततः कृत्वा स्नायाद्देवालयं द्विजः ॥
कलशेन पुनः स्नायाद्देवं संपूज्य यत्नतः ।
स्त्रायात् स्नापयेदित्यर्थः ।
बलिं दत्वा विधानज्ञः कृशरैः पायसैस्तथा ।
