लङ्काकाण्डे प्रहस्तवधनिमित्तम् ।
"व्यभ्रमाकाशमाविश्य घोररूपः खरस्वनः ।
ववर्ष रुधिरं देवः प्रहस्तस्य रथोपरि"[१]॥
उत्तरकाण्डे माल्यवदादिराक्षसवधनिमित्तम् ।
“अस्थीनि मेघा ववृषुरुष्णं शोणितमेव च”[२]
तत्रैव जगदुद्वेजकरावणोत्पत्तौ
“ववर्ष रुधिरं देवो मेघाश्च खरनिस्वनाः”[३]।
उद्योगपर्वणि भीष्मसेनापत्यकरणे भीष्मवधनिमित्तम् ।
“प्रादुरासीदनभ्रे च वर्षं रुधिरकर्दमम्”[४]।
आश्वमेधिके सैन्धवपराजयनिमित्तम् ।
“रासभारुणसंकाशा धनुष्मन्तः सविद्युतः ।
आवृत्य गगनं मेघा मुमुचुर्मांसशोणितम्”[५]॥
गदापर्वणि पाण्डवशिविरविनाशनिमित्तकथने धृतराष्ट्रे सञ्जयवाक्यम् ।
स्कन्दपुराणे दैत्यपराजयनिमित्तम् ।
पपात नभसो रेणुः कपोतोदरधूसरः ।
मयूरचित्रे ।
पांशुतैलवसामांसवृष्टौ माण्डलिनां वधः ।
बार्हस्पत्यमत्स्यपुराणविष्णुधर्मोत्तरेषु ।
अङ्गारपांशुवर्षे तु नगरं तद्विनश्यति ।
मज्जास्थिस्नेहमांसानां जनमारभयं वदेत् ॥
