दुर्भिक्षं क्रीडने विन्द्याच्छस्त्रैश्चापि भयं भवेत् ॥
निर्वातोल्कामहीकम्पा दीप्ताश्च मृगपक्षिणः ।
उच्छ्रीयमाणाः शीघ्राश्च वायवश्च तदा भयम् ॥
वराहसंहितायां तु ।
हन्ति चाऽप्यथ पुरोहितमुल्कापार्थिवस्य महिषीमशनिश्च ।
तथा ।
धूमावृते शिखिभयं तमसा न मोहो
व्यालैश्च भग्नपतितैर्न भवन्त्यमात्याः ॥
आथर्वणाद्भुते ।
गृध्रश्चेत् तु तस्मिन् निपतति मृत्योर्भयं भवति ।
मृत्योरिति । नृपमृत्योर्देशमृत्योर्वा ।
तथा च विष्णुधर्मोत्तरे ।
निलीयते चेत् क्रव्यादः शक्रयष्टौ तथा द्विज ।
राजा वा म्रियते तत्र स वा देशो विनश्यन्ति ॥
देशशब्दोऽयं पुर इति मयूरचित्रवचनादवगम्यते तद्वचनमत्रैव शेषे लिखिष्यामः
वराहसंहितायां तु ।
क्रव्यादकौशिककपोतककाककङ्कैः
केतुस्थिते महदुशन्तिभयं नृपस्य ।
चाषेण चापि यवराजभयं वदन्ति
श्येनो विलोचनभयं निपतन् करोति ॥
तथा ।
तस्करान् मधु करोति निलीनम् ।
विष्णुधर्मोत्तरे ।
दिव्यान्तरिक्षभौमाः स्युरुत्पातास्तत्र वै यदा ।
तेषां तीव्रफलं ज्ञेयं फलमत्यन्तदारुणम् ॥
इन्द्रध्वजनिपाते तु प्रायश्चित्तमिदं स्मृतम् ।
