नृतौ जनमारभयाय ।
वृक्षाद्भुतशेषे बार्हस्पत्ये च ।
भेदश्च पतितोत्थाने रूढेष्वत्र क्षयो भवेत् ।
जल्पने धननाशः स्याद्गुल्मवल्लीलतासु च ॥
इति वृक्षविकारेषु लक्षणं परिकीर्तितम् ।
पाकं च दशमे मासि क्रोष्टुकं वचनं यथा ॥
औशनसे तु ।
पाकोऽस्य दशमे मासि शुक्रस्य वचनं यथा ।
वराहसंहितायाम् ।
वृक्षाणां वैकृत्ये दशभिर्मासैस्तु फलपाकः ।
अत्र शान्तिर्मत्स्यपुराणविष्णुधर्मोत्तरयोः ।
अन्येषु चैव युक्तेषु वृक्षोत्पातेष्वतन्द्रितः ।
आच्छादयित्वा[१] तं वृक्षं गन्धमाल्यैर्विभूषयेत् ॥
वृक्षोपरि तथा छत्रं कुर्यात् पापप्रशान्तये ।
शिवमभ्यर्चयेदेवं पशुं चास्मै निवेदयेत् ॥
मूलेभ्य इति षड्डोमान् कृत्वा रुद्रं जपेत् ततः ।
मध्वाज्ययुक्तेन तु पायसेन संपूज्य विप्राँश्च भुवं च दद्यात् ॥
गीतेन नृत्येन तथाऽर्चयेत् तं देवं हरं पापविनाशहेतोः ।
वराहसंहितायां च ।
स्रग्गन्धधूपाम्बरपूजितस्य छत्रं निधायोपरि पादपस्य ।
कृत्वा शिवं रुद्रजपोऽत्र कार्यो रुद्रेभ्य इत्यत्र षडेव होमाः ॥
पायसेन मधुना च पूजयेद्ब्राह्मणान् घृतयुतेन भूपतिः ।
मेदिनी निगदिताऽत्र दक्षिणा वैकृते तस्कृते हितार्थिभिः ॥
- ↑ आर्षः प्रयोगः ।
