शान्तिस्तु षोडशी तत्र कर्त्तव्या दिव्यचोदिता ।
यद्वा पैतामही शान्तिर्यथेयमुपदिश्यते ॥
अष्टोत्तरशतं तत्र पालाशीर्जुहुयाच्छुचिः ।
समिधोऽथ वृषं धेनुं दद्यात् साज्यं च पायसम् ॥
अथ वा यमलोत्पत्तायुक्ता शान्तिरिहापि वा ।
मार्कण्डेयपुराणे ।
कलहाकलहं गेहे करोत्यविरतं नृणाम् ।
कुटुम्बनाशहेतुं च तत्प्रशान्तिं निबोध मे ॥
कलहा कलहानाम्नी ।
दूर्वाङ्कुरान् मधुघृतक्षीराक्तान् बलिकर्मणि ।
विक्षिपेज्जुहुयाच्चैवानलं मन्त्रं च कीर्त्तयेत् ॥
भूतानां मातृभिः सार्धं बालकानां तु शान्तये ।
विद्यानां तपसां चैव शाम्यमस्य यमस्य च ॥
कृषिवाणिज्यलाभे च शान्तिं कुर्वन्तु मे सदा ।
कूष्माण्डी यातुधानाश्च ये चान्ये गणसंज्ञिताः ॥
महादेवप्रसादेन नन्दीश्वरमतेन च ।
सर्व एते नृणां नित्यं तुष्टिमाशु व्रजन्तु वै ॥
तुष्टाः सर्वं निरस्यन्तु दुष्कृतं नुरनुष्ठितम् ।
महापातकजं सर्वं यच्चान्यद्विघ्नकारकम् ॥
तेषामेव प्रसादेन विघ्ना नश्यन्ति सर्वशः ।
विवादेषु विवाहेषु वृद्धिकर्मसु चैव हि ॥
पुण्यानुष्ठानयोगेषु गुरुदेवार्चनेषु च ।
जपयज्ञाभिधानेन यात्रासु च चतुर्दशम् ॥
शरीरारोग्यभोग्येषु सखारम्भे धनेषु च ।
