अङ्गीकृतः स भवता यदयं करीरः
क्रूरोऽपि कल्पतरुगौरवमभ्युपैति ॥ २१९ ॥
वरं करीरो मरूमार्गवर्ती यः पान्थसार्थं कुरुते कृतार्थम् ।
किं कल्पवृक्षैः कनकाचलस्थैः परोपकारव्रतलम्भदुःस्थैः ॥२२०॥
अपरतरुनिकरमुक्तं मरुमण्डकमावसत्यसावेकः ।
फलकुसुमैरुपकुर्वन्नररि(?) करीरः कथं धीरः ॥ २२१ ॥
अथ कण्टकस्य ।
रे कण्टकैर्निशितदुर्धरकोटिभागै-
र्मार्गं निपत्य किमुपार्जितमेभिरत्र ।
विद्धानि साधुजनपादतलानि ताव-
दन्यन्निजस्य वदनस्य कृतश्च भङ्गः ॥ २२२ ॥
अथ कन्थेर्या ।
नारङ्गिकुसुमकण्टो के इय कुसुमस्स कण्टओ जुत्तो ।
रसरहिय गन्धवज्जिय कन्थेरियकण्टओ कीस ॥ २२३॥
अथ बिल्वस्य ।
आमोदीनि सुमेदुराणि च मृदुस्वादूनि च क्षमारुहा-
मुद्यानेषु वनेषु लब्धजनुषां सन्तीतरेषामपि ।
किंतु श्रीफलता तवैव जयिनी मालूर दिङ्मण्डले
यस्यैतानि फलानि यौवनवतीवक्षोजलक्ष्मीगृहाः ॥ २२४॥
अथार्कस्य ।
अर्काः किं फकसंचयेन भवतां किं वः प्रसूनैर्नवैः `
किं वा भूरिलताचयेन महता गोत्रेण किं भूयसा ।
येषामेकतमो वभूव स पुनर्नैवास्ति कश्चित्कुले
छायायामुपविश्य यस्य पथिकास्तृप्तिं फलैः कुर्वते ॥ २२५ ॥
