अन्यत्रातृजुवर्त्मता द्विरसना वक्रे विषं वीक्षणं
सर्वामङ्गलसूचकं कथय भी भोगिन्सखे किं न्विदम् ॥ ६६ ॥
भेकेन क्वणता सरोपपरुषं यत्कृष्णसर्पानने
दातुं कर्णचपेटमुज्झितभिया हस्तः समुल्लासितः |
यच्चाधोनुखनक्षिणी पिदधता नायेन तूष्णीं स्थितं
तत्सर्वं विषमन्त्रिणो भगवतः कस्यापि विस्फूर्जितम् ॥ ६७ ॥
अथ शेषनागस्य ।
इलातलभराक्रान्तग्रीवां मा शेष वक्त्रय ।
त्वयि दुःखिनि चैकस्मिञ्जीवलोकः सदा सुखी ॥ ६८ ॥
युक्तोऽसि भुवनभारे मा वक्रां वितनु कन्धरां शेष ।
त्वय्येकस्मिन्दुःखिनि सुखितानि भवन्ति भुवनानि ॥ ६९ ॥
......................................................
.........................................................॥ ७० ॥
अथ जलचराधिकारपद्धतौ प्रथमं मत्स्यस्यान्योक्तयः ।
शफर संहर चञ्चलतामियं चिरमगाधजलप्रणयी भव ।
इह हि कूजितमञ्जुलजालके वसति तत्र बकोटकुटुम्बकम् ॥ ७१॥
कैवर्तकर्कशकरग्रहणच्युतोऽपि
जाले पुनर्निपतितः शफरो वराकः ।
जालात्पुनर्विगलितो गलितो बकेन
वामे विधौ क्व नु सुखं व्यसनागमेषु ॥ ७२ ॥
अथ दर्दुरान्योक्तयः ।
किं नाम दर्दुर दुरध्यवसाय सायं
कायं निपीड्य निनदं कुरुषे रुषेव ।
एतानि केलिरसितानि सितच्छदाना-
माकर्ण्य कर्णमधुराणि न लज्जितोऽसि ॥ ७३ ॥
