पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/106

क्ष्यश्?यादृप्ताप्रनष्टमिवकिमपीतस्ततो आवईलोकयन्तंब्राह्मण
युवानमपश्यम् । स तु मामुपसृत्यानन्यदृष्टिः अदृष्टपूर्वोपि
प्रत्यभिजानन्निव असंस्तुतोपिचिरपारईचितैव असंभावितो
?पारूढप्रौढप्रणयैवअस्निग्धोपिपरवानिव प्रेम्णा श्?न्योपि
ःर् किमप्यनुस्मर?ईव दुः?ईताकारोपिसुखायमान इवतूप्णीमपि
त्सईतः प्रार्थयमानैव अपृष्टोप्यावेदयन्निवात्मीयामेवावस्थाम्
अभिनन्दन्निव अनुशोच?ईवहृष्यन्निव आवईषीदन्निवविभ्य
दिव अभिभवन्निव हृत इव आकाङ्खन्निव अनुस्मरन्निव
विस्मृतमनिमेपेणनिश्चलस्तव्धपक्ष्मणाऽःतर्बाप्पपूरार्द्रेणकर्णा
१०तचुम्विनाविकासईतेनेवामुकुआलईततारकेण चक्षुषामत्तैवाआवईष्ट
इववियुक्तैवपिवन्निवाकपान्निवान्तर्त्सिशन्निवचसुचिरमालोक्या
व्रवीत्?आवरतनु सर्वएव हिजगतिजन्मनो वयसाकृतेर्वा
सदृशमाचरन्नवचनीयतामेतिआतवपुनरेकान्तवामप्रकृतोर्वईधोरईव
विसदृशानुष्ठानेकोयप्रयत्नःआयदियम?ईष्टमालतीकुसुमसुकुमारा
१?मालेवकण्ठप्रणयैकयोग्या तनुरनुत्वईतेनामुनाकष्ट पश्च?णृ आप्र
आरईक्लेशोगल्? ?ईमुपनीयते । रूपवयसोरनुरूपेण ह्मईनाहाआईरंणी
लतेवरसा?यिणा फलेनकिमथं९ नसंयोआच्यते । जातस्यहि
रूपगुआ?आविहीनस्यापिजन्मोपनतानिजीवलोकसुखान्यनुभूयशोभृते
परत्रसम्बन्धीतपश्चरणपारईक्लेशः आकिंपुनराकृतिमतो जनस्या
?०तदुःखयति मामयमस्यास्ते स्वभावसरसायास्तनोर्मृआआआलिन्या इव
तुहिनपातस्तपःपारईक्लेशः । यदिचत्वादृशी जीवलोकसुखेभ्यः
परा?उरवी तपसाक्लेशयत्यात्मानं तदावृथावहति धनुरधिज्यं
कुसुमकार्मुकः निप्कारणमुदयतिचन्द्रमाः वृथावसन्तमासा
भ्यागमःनिप्फलानि कुमुदकुवलयकह्लारकमलाकरावईकसितानि
??निप्प्रयोजना जलदसमयारम्भाडम्वराः निरर्थकान्युपवनानि१
किंज्योत्स्नयाकिंवालीलासारईत्पुलिनैर्मलयानिलेनवेतिआ
अहंतुदेवस्यपुण्डरीकस्यैव वृत्तान्तादपेतकौतुकासर्वथातं