पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/112

आगम्य शेद्धृतामृतमिव रलाकरम्,इन्दुविरहितमिव निशाप्र-
वन्धमस्तमिरतृताआआगणमिवगगनमाआचितकुसुमशोभमिवोप
वनमौ??आतंकणिंकमिवकमल्?म्द?वण्डिताङ्कुरमिवमृणालम्
अवलप्ततरलमिवहारमुन्मुक्तजीआवईतंचन्द्रापीडमद्राक्षीतादृष्ट्वा
आचतंसहसाव्हाकिमिदमित्यधोमुखीधरातलगुपयान्तीकथंकथ
मपिमुक्ताक्रन्दयामदलेय्?याधार्यतापत्रलेखापुनरुन्मुच्यकाद
म्बरीकरतलमचेतनाक्षितिमुपागमत्त्विराच्चलवासंज्ञाआईपकाद
आबरीतथैवमूद्वेवनिश्चलस्तव्धदृष्टिराआवईष्टेव?आम्भितेवनिप्प्रयत्ना
निश्वसितुमपिआवईस्मृतान्तर्मृन्युभारनिस्पन्देव चन्द्रापीडवदनसग
१०र्पिताक्षी श्यामारुणानना ग्रहोपरक्तेन्दुविम्वेव पौर्णमासीनिशा
निशितपरशुपातोत्कम्पिनी लतेववेपिताधराकईसलया आत्?ईवितेव
स्रीस्वभावावईरुद्धेन चेतसातस्थौआतथावीस्थता चतामुन्?क्ता
र्तनादा सपादपतनंमदलेरवाव्रवीत्र । प्रियसखिप्रर?ईआदोताजेमं
मन्युसम्भारमारटन्ती आवाप्पभोक्षेणामुच्यमाने??यतुमुति?रोऋ
आष्त्पीडितंतटाकमिव सररामृदुराहसधास्फुटतिते हृदयमित्यपे
क्षस्वदेवींमीदरांदेवंचचित्ररथमात्वयाआवईना कुलद्वयमपि
नस्तिआ
इ?त्तावर्तांमदलेखांकादम्वरीविहस्याब्रवीताअय्युर्न्मत्तिके
कुतोस्यमेवज्रराआरकठिनस्यहतहृदयस्यस्फुटनमायन्नालो?ऐवं
?०सहस्रधास्फुटितम्।अपि चयाजीवीततस्याःसर्वमिदंमाता
पितावन्धुराप्मा सख्यःपारईजनशेति । मयापुनर्भ्रियमाणया
जीआवईतभूतंकथंकथमपिसमाराआदितमिदं प्रियतमशरीरंयज्जीव
दजीवद्वा सभोगेनानुमरणेनवाद्विधापि सर्वदुःखानामेवोपशा
तये । तत्किआमईति देवेनागच्छता मदथा प्राणांश्चोत्यजता
?०सुदूआमारोपितंगुरुतां चनीतमात्मानम?उपातमात्रकेण लधूकृत्य
पातयामि । कथं ?ग्पगम?एन्मुखस्य देवस्य रुआईदतेनामङ्गलं
करोमिआकथंवापादधूलिआरईव पादावनुगन्तुमुद्यता हर्षस्थानेपि