पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/117

षानुब्रन्धेननिआंर्वेवेकबुद्धिनाशप्तोस्मिइत्युत्पन्नकोपस्त्वमपिमत्तु
ल्यदुःखसुखएव भविष्यसीतिप्रतिशापमस्मै प्रायच्छमाअप
आआतामर्पश्च आवईवेकमागतया बुद्ध्या विमृशन्महाश्वेताव्यतिकरम
स्याधिगतवानस्मिआ वत्सातुमहाश्वेतामन्मयूखसम्भवादप्सरसः
कुलाल्लव्धजन्मनि गौर्यामुत्पन्ना । तयाचायंभर्ता स्वयंवृतःआ ?
अनेनचस्वयंकृतादेवात्मदोषान्मया सहमर्त्यहू?एए?आरद्वयमव
श्यमुत्पत्तव्यमाअन्यथा जन्मनि जन्मन्यैषा ?र्ंऐनचारई
पार्थाभवतिआतद्यावदयं शापदोषादपैति तावदस्यात्मनाविर
हितस्यशरीरस्यमाआवईनाशोभूआदईतिमयेदमुआईत्क्षप्यसमानीतमा
वत्साचमहाश्वेतासमाश्वासिता । तादईदमत्रमत्तेजसाप्यायमा१०
नमाशापक्षयात्स्थितम् । अधुनात्वंगत्वैनं वृत्तान्तंश्वेतकेतवे
निवेदय । महाप्रभावोऽसौ कदाचिदत्रप्रतिक्रियां कांचिदपि
करोतिआइत्युकवामांव्यसर्जयता
अहंतुविना वयस्येनशोकावेगान्धोगीर्वाणवर्त्मनि धाव
न्नन्यतममतिक्रोधनं वैमानिकमलङ्घयम् । सतु मां दहन्निवाआ
रोपहुतभुजाभृकुटिआवईकरालेनचक्षुपा निरीक्ष्याब्रर्वोतादुरात्म
न्मिथ्यातपोवलगर्वित यदेवमतिआवईस्तीर्णेगगनमार्गे त्वृयाहमुद्दा
मप्रचाआरईणा तुरङ्गमेणेकेल्लङ्घितरूआस्मात्तुरङ्गमएव भूत्वामर्त्यलो
केऽवतरेतिआअहं तुतमुद्बाप्पपक्ष्या कृताञ्जालईरवदमाभगव
वयस्यशेका?धेनत्वंमयोल्लङ्घितोनावज्ञया।त?सीद।उपसंपू०
हरशापमाशुत्वामईममितिआसतु मांपुनरवादीआ?आयन्मयोक्तं
तन्नान्यथाभवितुमर्हति तदेतत्तेकरोमि । कियन्तमपि कालं
यस्यैव वाहनतामुपयास्यसि तस्यैवावसाने स्नात्वा विगतशापो
भविप्यसि । इत्येवमुक्तलुतमहमवदम् । भगवन्यद्येवं ततो
विज्ञापयामिआतेनापिमग्नियवयस्येन पुण्डरीकेणचन्द्रमसासह?ष्
शापदोपान्मर्त्यलोकएशेत्पत्तव्यमातदेतावन्तमीपभगवान्प्रसादं
करोतुमे दिव्येनचक्षुपावलोक्य यथातुरङ्गमत्वेऽपि मेतेनैव