पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/79

चाहमथीनमृत्युनाआतदभ्यर्थनैवात्र निष्फलाआइत्यभिधायो
त्थायंस्नात्वा क?मूलफलैर्वनवासोचितां शरीरस्थितिमकरोत् ।
निर्वीर्ततशरीरीस्थतौ तस्मिन्वयमपि कृतवन्तः । अनेनैव च
क्रमेण आवईस्मितान्तरात्मानोरात्रौचदिवाचकिमेतादईति तद्वृ
त्तान्तमेवानुभान्नयन्तृआएदिनत्रयांईस्थत्वा निष्प्रत्याशास्तदागमनाउन ?
यनयोःसुकृतशम्वप्क्तसंविधानंतत्पारईकरंतत्रस्थापयित्वाचागता
वयमायच्चाग्रतोनप्रेपितः संवादकस्तदेकंतावदन्तरागच्छतो
देवस्यासौनपरापतत्येवाअपरमपिचिरा?विष्टमात्रस्यैवदेवस्य
मापुनरागमनक्लेशोऽभूदितिआ
चन्द्रापांए?सतु तंस्वप्नेऽ?नुत्प्रेक्षणीयंवैशापायनवृत्तान्तमा १०
कर्ण्ययुगपदुंद्वेगावईस्मयाभ्यामाक्रान्तहृदयस्योदपादिचेतारीषिंक
पुनरीदृशस्य सर्वपारईत्यागकाआईरणो वनवासैकृश्_आरणस्य वैराग्यस्य
कारणंभवेतार्स्वायंचन पश्यामिकिंऋउचिऋऋत्?वलितमातातप्र
सादात्तु मामिव तमपि चरणतललुठिंतंचूडामणयोऽर्चयन्त्येव
राजानःआममेवतस्यापिचेच्छा?ईकेपु?रेऋपमेरआगेऋपुनीकचिदपिआआ
हीयतोऋममेवतस्याप्याज्ञार्नांव?न्यते एवाअऋहमिवसोऽपि
ऊऊऊ । ।ऊ व?ऊऊ ५वर ?व_
मयीवतस्मिन्नपिऋसर्वाःसम्पदः । तमप्यींलोक्यमाआमेईवोत्पद्यते
स्पृहालोकस्यीआनप्य?आगच्छंस्तातेनाभ्बया चार्यशुकनासेनमनोर
मयाचतनयस्नहौचितेनसौहार्देननसभावितः । आवईनय?आधि?०
क्येच्छुना तातेन शुकनासेन्र्र वृआऋ किंऋचितृपृआई डाक्र?ईउआभईह?म्रआ
ताडितो वा । तत्राआईपनैर्वांसावेवमस्नेहलः पिशुनस्व्रर्भोवो वां
गुरुजनाभक्तोवा गुणोर्पेउआदेंआन्र?विक्तजतरलचित्तोवुआयूआ_इत्ंक
आऋयकध्यईदिव क्षुद्रृप्र?ति?रा?ऐ?आ?तो शिक्षितो
दुर्विनीतोवापुत्रैकतादुलालितोवायौएजन्मनप्रभृआई?तसर्वप्रुकाआ?
? २र्ंआ ? ?
१ लुआलईतैऋऋआतईनृ