पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/80

रोपकाआरईऋणो गुरुजनज्जपारई खेदमेवं कुर्याउदनुवन्धाप्तद्वरमेद्वा ।
प्रशमस्यापीदृशस्य नैष कालः । अद्याऋप्यसौ विद्वज्जनोचिते
गार्हुसयएवननिवेऊऋआईश्?आ आएआ देवीऋपईईतृउमनुऋप्ंयीणै?ण्यवेनापंभ्
आपैत्रैसतत्य?द्ध्यंंंईईआवश श्लड्र।ऋआ?ऋरआनर५ईवआमर्नांदईएऐता?भ्रर्म?त तं
न गुरवोऽनुवृत्त्या सुऋऋखृंर स्थ् ऋऋआपिताः । नृ ? ग्धवन्धूनामुप
कृतम् । नप्रणयिनोनिर्विशेषारवईभवतांर्नाताः । नसाधव?
१०पारईवार्घईताः । नानुजीआवईनःसावईऊभक्ताः । नाभ्यागताःकृताआ
नि?षःआनदृष्टाःश्रुता???उःउ ?ंआनजातेनजीवलोकसुखा
न्यनुभूतानिआन तेन पुरुऋऋषृआर्थृसृआधृनृआनां धर्मार्थकामानामेकोपि
आहईप्राप्तः आआकईमेतत्तेनकृतमा ?
इत्याक्षिप्तचेताश्चिन्तृयृंश्चिऋऋरभिव त?न्नेव तरुतलेउ स्थित्वा
१?शन्यहृदयोपि?थाआई।ऋणप्रसादस् ंमाऋनृसूआभृऋआवनासंभाआवईऋत वि
सर्ज्यसकलमेवारार्जृकमृउत्थुआय तत्क्षणकृतमुत्तम्भिततुङ्ग
तरत?एवद्धचन्दनशम् उ?णर्श्व्स्थापितोत्पल्लवमुखपूर्णहेमक
लश्म्द्वारा?भृतईसिक्तसंमृष्टभूमिभ?आ??हश्च?ई
णुसुर?कुसुमप्रक्रमितस्ततः सञ्चर न्तकलोकेनगृही
?०तविवि ङ्ग मीण्?आचामृरतान्तरत्न?पादका?उपकरणंपाणिभि
र्वारवान?इर्श्चाढाणाम् विरतानतलवर्तिना मदामोदाधिवुआसित
आदई_गाननेनत् ल्रपा?जन्हद्रीआस्तनागन्धम्र?ईउऋन नाथाकृतैकपाश्वप्मपर
अएशृएषद्बारावीहज्ञबहुवेत्रिइर्लृऋआएकमहत्तृगुद्गम्भीरतयानेकूशरणतया
॥चमहाजल??_आश्नुरर्श्वारणंम्?१ईतथा आर्ह सवेलावनमिवयामा
बस्थितानेककारघृटृआऋपरिकरेण अंतःप्रावईष्टमहाशैलामईवगन्धमा
ल?ईसकल्ल्रोलामईवसञ्चरत्संभ्रान्तकर्मान्तिकलोकोआईर्मपरः?राभिः